Μια φορά ακόμα..

Μια φορά ακόμα σου ζήτησα.
Μια φορά ακόμα που θα ξυπνήσω χωρίς να πρέπει να αφήσω το κινητό κάτω.
Μια φορά ακόμα που δεν θα πρέπει να σβήσω την καλημέρα.
Μια φορά ακόμα που θα σου χαμογελάσω και θα ξεκινήσει η μέρα.
Αυτό σου ζήτησα..

Μια φορά ακόμα που θα γελάσουμε με το ίδιο αστείο.
Μια φορά ακόμα που θα σου πω τα νέα της μέρας με τον ενθουσιασμό μικρού παιδιού μόνο και μόνο γιατί είσαι ο μόνος που τόλμησα να εμπιστευτώ την παιδική πλευρά μου.
Την ανέμελη, την αθώα..
Μόνο σε εσένα..

Μια φορά ακόμα που θα χωθώ εκεί στον ώμο σου και θα σου ψιθυρίζω λόγια χιλιοειπωμένα αλλά μοναδικά όταν βγαίνουν από εμένα για να αγγίξουν εσένα.
Μια φορά ακόμα που δεν θα πούμε λέξεις, θα πλέξουμε τα πόδια μας στον καναπέ και σιωπηλά θα μοιραστούμε επιθυμίες, όνειρα κι εκείνο το τέλος μας που θα μας βρει μαζί σε μια παραλία..
Μια φορά ακόμα που θα μου πεις πως θα ήθελες να είσαι ο πρώτος μου έρωτας κι εγώ θα σου πω πως θα θελα να είσαι ο τελευταίος.. και κρυφά θα σου εξομολογηθώ πως ο πρώτος αληθινός μου έρωτας υπήρξες.

Μια φορά ακόμα που εγώ θα σου πω φοβάμαι.. κι εσύ θα μου ψιθυρίσεις “πάμε” κι εγώ δεν θα φοβάμαι πια.

Μια φορά ακόμα, για εκείνο το ένα τελευταίο φιλί.
Μια φορά ακόμα, για εκείνη την αγκαλιά που λείπει και κάνει τόσο κρύο μακριά της.

Μια φορά ακόμα, ένα λάθος ακόμα, μια στιγμή ακόμα, ένα σημάδι ακόμα..
Μόνο αυτό σου ζήτησα..