Ζητείται επειγόντως ήρωας..

Γράφει ο Γιώργος Καραγεώργος

Ζητείται επειγόντως ήρωας!

Ζητείται κάποιος που να εκφράσει τα πνιγμένα συναισθήματα, τον πληγωμένο εγωισμό και την τσαλαπατημένη υπερηφάνεια ενός ολόκληρου λαού που παραπατάει. Ενός λαού που τρομαγμένος παρακολουθεί κοράκια να ασελγούν πάνω στο ατιμασμένο κουφάρι του, που αδικεί τον ίδιο τον εαυτό του και που εξαπατημένος κοιτάζει γύρω του ψάχνοντας από κάπου να πιαστεί μπας και σταματήσει κάπου αυτήν η συνεχόμενη κατρακύλα του.
Ζητείται απεγνωσμένα ένας ήρωας, ένας ήρωας που θα μπει μπροστά ώστε να αναθαρρέψει ένας ντροπιασμένος λαός, ώστε να ακουμπήσει πάνω του τις λιγοστές ελπίδες του.
Ένας λαός που ξέμεινε από είδωλα και που του τελειώσανε οι ήρωες.

Και να!
Για σήμερα τον βρήκαμε!

Σήμερα ο ήρωας έχει όνομα και επίθετο, Γιώργο Μπαλταδώρο τον λένε.
Σήμερα έναν άνθρωπο η μοίρα τον έχρισε ήρωα με το έτσι θέλω.
Σήμερα επιλέχτηκε ένας Γιώργος να γίνει ήρωας χωρίς να ερωτηθεί.
Όμως είναι μόνος του… κι ένας ήρωας μόνος του δεν μπορεί να το κάνει το θαύμα.
Ένας ακόμη ήρωας μέσα στους πολλούς και ξεχασμένους δεν μπορεί να σηκώσει έναν ολάκερο λαό στους ώμους του.

Τούτος ο τόπος γεννάει ήρωες εκ των ύστερων.
Γεννάει ήρωες και τους τιμά όταν τους χάσει.
Τούτος εδώ ο τόπος έχει μάθει τους ήρωες του να του θάβει πρώτα και μετά να τους τιμάει.
Να τους θυμάται για λίγες ημέρες και ύστερα να τους ξεχνά.
Να ψάχνει για νέους πετώντας τους παλιούς.
Ετούτη εδώ η χώρα τους ήρωες της τους θέλει σκοτωμένους, σε ετούτη εδώ την χώρα οι ήρωες παλιώνουν γρήγορα κι ύστερα ψάχνει για καινούργιους.
Ετούτη εδώ η χώρα καταναλώνει ήρωες λες και της περισσεύουν κι αναγνωρίζει ήρωες όταν τους έχει ήδη χάσει.
Δεν είναι τρελό;

Ετούτος εδώ ο τόπος γεννάει πολλούς ήρωες και πιο πολλούς προδότες, γεννάει βλάκες και λεβέντες, έχει μπερδέψει την έννοια του ήρωα και του αγωνίζομαι.
Έχει μάθει να κάνει ήρωα αυτόν που βάζει γκολ, αυτόν που λέει μεγάλα και παχιά λόγια, αυτόν που του πλασάρουνε οι άλλοι, αυτόν που η εποχή του ορίζει. Και όχι αυτόν που το αξίζει!
Έχει μάθει να δίνει μάχες σε αγωνίσματα με έπαθλο την άνεση, να αγωνίζεται για ένα κρουασάν με φανταστική πραλίνα φουντουκιού και για ένα υπέροχο κλαμπ σάντουιτς.
Έχει μάθει να πολέμα τον διπλανό του, να σκοτώνει τα παιδιά του, να εξοντώνει τον αντίπαλο της άλλης ποδοσφαιρικής ομάδας, να εναντιώνεται σε οποίον τολμά να έχει αλλιώτικη θρησκευτική ή πολιτική ιδεολογία. Κι όχι για τα χαμένα ιδανικά του.
Έχει μάθει να προστατεύει το γυαλισμένο του αμάξι, τον καινούργιο καναπέ του, το πανέξυπνο κινητό του και την ευφυέστατη τηλεόραση του.
Έχει μάθει να νιώθει πάντα θύμα, να του φταίνε πάντα οι άλλοι, να κρίνει αλλά να μην κρίνεται, να βαριέται πολύ γρήγορα και να ξεχνάει με ευκολία. Και να μην αναλαμβάνει ποτέ τις ευθύνες που του αναλογούν.
Έχει μάθει να τρώει παραμύθια σαν χάπατο, να εμπιστεύεται σπουδαίους ανάξιους, να τον προδίδουν οι ηγέτες του και να μην αντιδρά. Έχει μάθει στα εύκολα και στα εύπεπτα.
Να αναζητάει με μανία νέους ήρωες για να καλύψει τα τεράστια κενά του.
Δεν είναι τρελό;

Σήμερα λοιπόν τον ήρωα τον λένε Γιώργο Μπαλταδώρο και ήταν πιλότος.
Αύριο θα δούμε, έχει ο Θεός…

Συγνώμη Γιώργαρε που σε θυμηθήκαμε σήμερα και πριν σε αγνοούσαμε επιδεικτικά.
Συγνώμη που σε τιμάμε σήμερα και μέχρι εχθές δεν σε τιμούσαμε, ενώ πραγματικά το άξιζες!
Συγνώμη που από αύριο κιόλας θα σε έχουμε ξεχάσει και θα σε θυμούνται μόνο οι τσακισμένοι γονείς σου, τα ορφανά παιδιά σου, η γυναίκα σου, οι συγγενείς και οι φίλοι σου…αλλά μας ξέρεις, μη μας κρατάς κακία, τέτοιοι είμαστε οι περισσότεροι.

Καλό παράδεισο!
Τιμή και δόξα σε εσένα λεβέντη Γιώργο Μπαλταδώρο.
Αθάνατος εσύ…. νεκροί εμείς κι αλοίμονο μας!