Άμα τολμάς να αγαπήσεις, να αγαπήσεις αληθινά!

Γράφει η Χριστίνα Λιλοπούλου.

Άμα θες να αγαπήσεις, να αγαπήσεις  αληθινά. Η ψεύτικη αγάπη δεν οδήγησε κανέναν πουθενά. Όσο κι αν σε φτιάχνει, όσο κι αν σου αρέσει, μην κοροϊδέψεις κάποιον με ψεύτικη αγάπη, όχι για σένα, ρε πούστη, αλλά για τον άλλον.

Αν αγαπάς πραγματικά, αγαπάς και παντοτινά. Δεν μπορείς μέσα σε μια μέρα να πάψεις να αγαπάς κάποιον, να ξυπνήσεις ένα πρωί και να πεις τέλος. Είναι ακατόρθωτο κι όποιος έχει διαφορετική γνώμη ας μου το πει.  Όποιος μπορεί να ξεχάσει κάποιον που έλεγε μέχρι χτες ότι τον αγαπάει, σημαίνει ότι δεν τον αγάπησε ποτέ. Αν κάποιον τον αγαπάς, τον αγαπάς. Ακόμα κι αν δε νιώθεις τώρα πια τίποτα για αυτόν, δε μπορείς να τον βλέπεις λυπημένο από τις δικές σου μαλακίες.  Δεν το αντέχεις.

Πόσο θα ήθελα να μοιάσω σε αυτούς που ξεχνάνε τον άλλον σε μια μέρα… Θα ήθελα να τους μοιάσω για το δικό μου καλό. Γιατί δε μπορώ να με βλέπω πληγωμένη. Προτιμώ να μη με βλέπω,να πεθάνω, παρά να είμαι έτσι.  Ο Θεός θα με συγχωρήσει αν κάνω κακό στον εαυτό μου, γιατί θα ξέρει ότι το έκανα για μένα, ότι επιτέλους έκανα κάτι για το δικό μου καλό. Γιατί ο Θεός βλέπει τα πάντα και τιμωρεί αυτά που δεν μπορώ εγώ και όσοι άλλοι μου μοιάζουν.

Για αυτό μην φοβάστε, αγαπήστε. Και αν σας χωρίσει ο σύντροφος σας, να ξέρετε ότι αυτός είναι ο χαμένος της υπόθεσης. Αυτός χάνει στο κάτω κάτω ένα άτομο που τον αγαπάει και τον νοιάζεται. Εμείς ή τουλάχιστον αυτοί που μου μοιάζουν και με καταλαβαίνουν,  χάνουμε ένα άτομο που ποτέ στην ουσία δεν μας αγάπησε…

LoveLetters