Ανάμεσα στα “πρέπει” και τα “θέλω”, να επιλέξεις την ζωή!

Γράφει η Χριστίνα Λιλοπούλου 

Στην ζωή μας ζούμε μόνο μια φορά. Η μάχη ανάμεσα στα «πρέπει» και στα «θέλω» είναι μια μάχη που μας ορίζει σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας. Ο άνθρωπος αισθάνεται να συγκρούεται μέσα του σε κάθε βήμα του ή δίλημμά του η λογική με το συναίσθημα, ο κανόνας με το ένστικτο σου δημιουργήθηκε ποτέ η επιθυμία να φύγεις;

Να πάρεις τη βαλίτσα σου με τα απολύτως απαραίτητα και να την κάνεις για άγνωστο προορισμό; Μακριά από όλα αυτά που σε καταδυναστεύουν, που σου κόβουν την ανάσα, που σε στενοχωρούν, που σε βασανίζουν;

Έπνιξες τις ανάγκες σου, τις επιθυμίες σου, τα όνειρα σου κι έγινες ανθρωπάκι… Ένα ανθρωπάκι, που υπακούει σε εντολές. Τώρα πρέπει να ξυπνήσεις, τώρα πρέπει να ονειρευτείς, , τώρα πρέπει να ερωτευτείς ερωτεύεσαι…. Αυτό ονειρεύεσαι, αυτό ερωτεύεσαι.

Όλα μεταξύ στενών, ενδεδειγμένων ορίων. Όλα όπως πρέπει!
Κι εσύ στο πουθενά. Θέλω αλλά δεν πρέπει ή δεν θέλω αλλά πρέπει νιώθω έτσι, αλλά δεν είναι σωστό!
Αισθάνομαι αυτό, χωρίς να το θέλω, αλλά δεν μπορώ να το σταματήσω.
Σκέψεις, σκέψεις, σκέψεις, συναισθήματα. Ουσιαστικά, βάζουμε τον εαυτό μας σε μια διαδικασία πίεσης και έντασης θεωρώντας ότι δεν πρέπει να απογοητεύσουμε κανέναν, δεν πρέπει να πληγώσουμε ή να προσβάλλουμε κανέναν, δεν πρέπει να αποδειχθούμε ανίκανοι και πολλά ακόμη πρέπει ή δεν πρέπει που θεωρούμε σημαντικά εμείς οι ίδιοι.

Ζούμε κάνοντας σενάρια, κάνοντας υποθέσεις, – και τι θα γίνει εάν-, είναι μια διαρκής προσπάθεια, ένας αγώνας απέναντι στους άλλους αλλά και στον ίδιο μας τον εαυτό. Δική σου είναι η ζωή και πρέπει να το καταλάβεις.

Ζήσε! Όσο υπάρχει ακόμα χρόνος…
Γι’αυτό τρέχα κι άλλαξε, επέλεξε να ερωτευτείς αυτόν που θέλεις, μην σε νοιάζει τι θα πουν οι άλλοι!
Πώς θα σε κρίνουν… απλά ζήσε… ζήσε όπως θέλεις εσύ…