Σου χρωστάς ακόμα μια νύχτα που θα μοιάζει με όνειρο θερινό..

Γράφει η Luna Punk

Όλοι μας λίγο πολύ έχουμε ζήσει μια νύχτα εξωτική.
Μια νύχτα γεμάτη μουσικές, εξωτικά cocktails, ξυπόλητους ανθρώπους που χορεύουν γύρω απ’τη φωτιά σε κάποια παραλία κι εσένα να σε βρίσκει το ξημέρωμα παρέα μ’ έναν άγνωστο να μιλάτε αποβραδίς και να μην έχεις πάρει χαμπάρι πως πέρασε η ώρα.
Ο χρόνος δεν υπάρχει πια.
Η ενέργεια της θάλασσας, η καλοκαιρινή αύρα, το γλυκό αυτό μεθυστικό αεράκι που σου επιβάλλει να ρίξεις μια ελαφριά μπλούζα πάνω απ’τους ώμους, τα ξέπλεκα μαλλιά, τα κοχύλια κρεμαστά και η αλμύρα που σου καίει το δέρμα και γιατρεύει κάθε είδους πληγή…όλα αυτά σε κάνουν να ξεχνάς και την ίδια στιγμή να νιώθεις πιο ζωντανός από ποτέ.
Γελάς με όλη σου τη δύναμη, νιώθεις ελαφρύς σαν πούπουλο, τίποτα πια δεν σου βαραίνει τους ώμους. Είσαι ξένοιαστος…και τη χρωστούσες στον εαυτό σου αυτή την ξεγνοιασιά. Έλειπε για πολύ καιρό τώρα από την γκρίζα σου ζωή.
Άφησες επιτέλους για λίγο πίσω την πραγματικότητα κι έχεις χαθεί μέσα στη νύχτα αυτή…
Σαν όνειρο θερινής νυκτός, τα πάντα γύρω μοιάζουν μαγικά…
Να τη θύμασαι την νύχτα αυτή. Να την κρατάς μέσα σου καλά κρυμμένη σαν φυλαχτό και κάθε που κάποιο γκρίζο σύννεφο σκεπάζει την καρδιά σου, να φέρνεις την ανάμνηση της στο μυαλό σου…και να χαμογελάς.
Το χρωστάς στον εαυτό σου να χαμογελάς.
Και στη νύχτα αυτή.