Οι φίλοι, δεν χρειάζεται να είναι πολλοί. Είναι προορισμένοι για εσένα.

Γράφει η Αναστασία Κοζίμπα

Άγνωστοι άνθρωποι, χωρίς παρελθόν, χωρίς συγγένεια · για φαντάσου.
Σταμάτησα εκείνη τη νύχτα για μια στιγμή, αφού το αίσθημα της ευτυχίας φαινόταν στα μάτια μου. Έπρεπε να σκεφτώ. Να μπορέσω να χαρώ πριν το χάσω.

Πόσο τυχερός να νιώσει ένας άνθρωπος με κάτι τόσο απλό, φιλία!
Χαμογέλασα με φωνή αφού δεν έχουν όλοι την ίδια ένταση στο να το ζήσουν. Την τόση τύχη!
Άνθρωποι άγνωστοι, μετρημένοι σταθεροί, γίνονται τα πόδια σου κάθε φορά που αρνείσαι να προχωρήσεις.

Ήσουν εκεί.
Ήσουν εκεί όταν με επιμονή σε έδιωχνα από το πλάι μου, πιστεύοντας ότι δε μπορείς να καταλάβεις. Μα είχες καταλάβει καλύτερα από εμένα.

Ήσουν εκεί όταν στα δύσκολα είχα γονατίσει λέγοντας πως πάντα θα είναι έτσι. Μα έκατσες γονατιστός δίπλα μου και μετέτρεψες την αποτυχία μου σε παιχνίδι.
Αγνοώντας τόσα χρόνια την ουσία, θεωρώντας ότι κάποιος μου τους χρωστούσε· έχανα.

Ήσουν εκεί όταν το δωμάτιο είχε αδειάσει από κόσμο· δε θέλω κανέναν είπα. Και έγινες ο κανένας σιωπηλά για να μη μ’ αφήσεις μόνη μου.
Ήσουν εκεί πριν από μένα σε κάθε απουσία, σε κάθε απώλεια, σε κάθε κατάρρευση .Το ζούσες μαζί μου χωρίζοντας το πρόβλημα στη μέση για να αντέξω.

Κάθε φορά άλλαζες τη λύπη σε χαμόγελο λες και είχες απόθεμα σε όλα.

Ήσουν εκεί όταν σε αδίκησα, νομίζοντας πως θέλεις το κακό μου. Έφυγα, γύρισα και σε βρήκα στην ίδια θέση.
Εκεί, όταν σου γύρισα την πλάτη, σε μετέτρεψα σε δεδομένο. Μα ονόμασες με υπομονή την στάση αυτή αγάπη και έμεινες.

Με πήρες από το χέρι με δύναμη, με σιγουριά και με τράβηξες μπροστά· να έχω να πορεύομαι.
Στην χαρά μου, χάρηκες ακόμα και στις παύσεις μου. Άκουγα τα γέλια σου πιο πάνω από την φωνή μου.
Στην επιτυχία μου, καμάρωσες σα μάνα, πατέρας ,αδερφή. Γύρισες το κεφάλι με κοίταξες σα να έλεγες τα καταφέραμε, προχώρα. Είδα την περηφάνια στο πρόσωπο σου και προχώρησα.

Το πιο σημαντικό κομμάτι στη ζωή μας, είναι αυτοί.
Κομμάτι δικό μας.
Συνήθως δε φαίνονται, κρατάνε μια απόσταση έτοιμα θεριά να υπερασπιστούν το καθετί από σένα αν χρειαστεί.
Αυτή είναι η μαγεία.

Δε χρειάζεται να είναι πολλοί, αφού η αγάπη και η αφοσίωση κάνουν για εκατομμύρια άτομα.
ΦΙΛΟΙ! Προορισμένοι για εσένα.
Άγνωστοι άνθρωποι, δικοί σου.