Η απομυθοποίηση φέρνει το ξενέρωμα.. κι από εκεί, δεν γύρισε κανείς!

Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου

Ξέρεις τι λάθος κάνουν οι άνθρωποι μάτια μου;
Θεωρούν πως είναι πάντα η εξαίρεση στον κανόνα σου.
Ξέρουν ποιος είσαι, ξέρουν τα όριά σου, ξέρουν τις κόκκινες γραμμές σου, αλλά θεωρούν πως έχουν κερδίσει το δικαίωμα να είναι η εξαίρεση στον κανόνα σου.

Και ναι, πάντα υπάρχει εκείνος ο ένας άνθρωπος που για χάρη του θα σπάσεις όλους τους κανόνες, όλα τα δεδομένα και τα πρέπει σου, αλλά αυτό, το αποφασίζεις μόνο εσύ.
Αυτό δεν μπορεί να το αποφασίσει κανείς για σένα, χωρίς εσένα.

Βλέπεις το δικαίωμα να είναι ο άλλος η εξαίρεση σε όλους τους κανόνες σου, είναι κάτι που κερδίζεται.
Και το παιχνίδι αυτό για να το κερδίσεις, θέλει κάτι πολύ απλό.
Να είσαι παρόν.
Να είσαι παρόν στα εύκολα και στα δύσκολα.
Να είσαι παρόν στο γέλιο και στο δάκρυ.
Να είσαι παρόν στο εδώ και στο τώρα.
Να είσαι παρόν…

Γιατί ξέρεις, αυτό το δικαίωμα, αυτό το προνόμιο αν θες, αίρεται πολύ εύκολα, πολύ γρήγορα και χωρίς προειδοποίηση.
Κι εσύ από βασιλιάς που δεν υπόκειται σε κανόνες, όρια και κόκκινες γραμμές, γυρνάς εκεί, μαζί με τους άλλους τους κοινούς θνητούς.

Γιατί φίλε μου, ποτέ δεν έμαθες, πως ξεχωριστό σε κάνει η εμπιστοσύνη που σου έχει.
Η εμπιστοσύνη, ότι μπορεί να ρισκάρει να την κρατήσεις στα χέρια σου και να μην την σπάσεις.
Η εμπιστοσύνη, ότι μπορείς να είσαι η αγκαλιά, η φροντίδα, το φιλί και το χάδι..

Γι’αυτό σου λέω.. αν θες να είσαι η εξαίρεση στους κανόνες της, μην τη θεωρήσεις ποτέ δεδομένη.
Γιατί το επόμενο βήμα από το δεδομένο, είναι η απομυθοποίηση και μια ανάσα μετά το ξενέρωμα..
Κι από εκεί… δεν ξαναγύρισε κανείς!