Γράφει ο “Ανώνυμος”
Ξενέρωμα.
Έρχεται πάντα. Σε όλους σε κάποια φάση της ζωής τους, ότι κι αν αφορά αυτό. Δουλειά; Σχέση; Οικογένεια; Γαμημένη ανθρωπότητα; Και ω Θεέ μου είναι μαγικό! Λυτρωτικό! Είναι η στιγμή που ξεσουρώνεις! Που βγαίνεις απ’ την απεξάρτηση καινούριος!
Που έχουν σπάσει όλα μέσα σου σε τόσο μικρά κομμάτια που απλά με ένα αεράκι εξαφανίζονται όλα! Είναι εκείνη η φάση της ζωής σου, που αγναντεύεις το τίποτα με ένα τσιγάρο στο στόμα και χαζογελάς μόνος. Και δε σου καίγεται ούτε ένα καρφάκι για το αν σε περνάνε για τρελό!
Εκεί που καταλαβαίνεις ότι αυτά που έχουν τελικά νόημα στη ζωή σου τα φτιάχνεις μόνος σου όπως ακριβώς γουστάρεις εσύ!
Δεν εξαρτάσαι από κανέναν κι από τίποτα! Σπας ότι δεσμά έχεις και τρέχεις γυμνός στα λιβάδια αν γουστάρεις. Γιατί μπορείς! Γιατί δε σε νοιάζει τίποτα γύρω σου εκτός από αυτό που σε κάνει χαρούμενο! Ότι κι αν είναι αυτό. Είναι εκεί που καταλαβαίνεις ότι πρέπει να αγαπάς τον εαυτό σου πρώτα για να είσαι ικανός να αγαπήσεις και τους άλλους.
Να παρακαλάς λοιπόν να σου έρθει η ξενέρα στη ζωή σου. Να παρακαλάς. Μήπως και δεις πως είναι να σαι «ελεύθερος».