Αυτόν τον έρωτα τον βλέπω μες στα μάτια σου.
Γράφει η Λίνα Παυλοπούλου
Το βλέμμα σου.
Η χροιά της φωνής σου.
Το χρώμα των ματιών σου.
Το χαμόγελό σου.
Ο τρόπος που περπατάς.
Η κορμοστασιά σου.
Εκανες ένα βήμα προς έμενα, έτοιμο, αποφασιστικό.
Ανταποκρίθηκα.
Ξεκάθαρα, ακούραστα.
Δίχως βιασύνη.
Χωρίς ντροπές.
Δεν σε ξέρω… κι όμως σε γνωρίζω.
Αυτόν τον έρωτα τον βλέπω μες στα μάτια σου.
Αυτό το σκίρτημα, το νιώθω στην καρδιά σου.
Τρέμουλο στα χέρια σου, σπάσιμο στη φωνή σου.
Χίλιες σιωπές θα κάνω, μέσα απ’ αυτές να σου μιλήσω.
Ερωτικό το βλέμμα μου.
Βελούδινη η φωνή μου.
Γυρεύω το μετάξι να αγγίξεις της ψυχής μου.
Αγέρωχα τα χείλη να μιλήσουν.
Και όσα τα λόγια δεν θα πουν, άστα να τα πουν οι σιωπές.
Ολα μου μοιάζουν όμορφα, μυστικά θα έρθω να σου ψιθυρίσω και λόγο να σου πω ερωτικό…