Γράφει η Στέλλα Γρηγοροπούλου
Τι είναι αυτό που τελικά σε κάνει ευτυχισμένο;
Τι σημαίνει ευτυχία για εσένα;
Ο έρωτας, το πάθος, η ζωή, οι ανάσες εκείνες οι κομμένες, η αγάπη εκείνη η μεγάλη η απόλυτη που χτυπάει μόνο για εσένα. Όλα τα όλα κ όλα τα πολύ!
Ο ιδρώτας που τρέχει στο κορμί σου όταν είσαι με εκείνον. Τα μάτια σου που τρέχουν να προλάβουν κάθε χιλιοστό του κορμιού του. Να μην χάσεις τίποτα. Να μην ξεφύγει μια σταγόνα από όλο αυτό το τεράστιο μεγαλείο του έρωτα.
Οι χτύποι της καρδιάς που κάνουν όπως εκείνο το τρελό κουδούνι στα αυτιά σου και τα γεμίζουν ζωή, πνοή, φως σε εκείνα τα σκοτεινά μονοπάτια της. Τα σκοτεινά αλλά γεμάτα χρώματα, αρώματα, ηδονές.
Τα φιλιά από εκείνα τα υγρά τα τεράστια στα χείλη σου που σε καθηλώνουν πάνω του, μέσα σου. Που νιώθεις αποσβολωμένη και ακίνητη στο μεγαλείο του έρωτα του, των φιλιών του, της ψυχής του, της αγκαλιάς του αγάπη μου. Εκείνης που είναι ακόμα μωρό και έχει ανάγκη την δικιά του. Την δικιά του!
Μα πως να θέλεις να ξεφύγεις από όλο αυτό;
Πως να μην είσαι ευτυχισμένος με αυτό και μόνο! Φτάνει όσο όλα τα συναισθήματα του κόσμου. Σε κάνει να ζεις, να νιώθεις. Αν δεν νιώθεις δεν ζεις. Νιώθεις σαν να σου κρατούν την καρδιά τα δυο του χέρια. Έκεινα τα χέρια τα δικά του που κρύβουν μέσα τους αγκαλιές, μεγάλες και ήρεμες σαν το κύμα της θάλασσας εκείνες τις νύχτες που φεύγει το καλοκαίρι. Σαν απο ταινία που τελειώνει με ευτυχισμένο τέλος. Ο ένας επάνω στον άλλο σαν ένα. Από εκείνο το αληθινό ένα με το μεγάλο πάθος κρυμμένο μέσα τους.
Κατάλαβες τι είναι;
Γιατί αγάπη μου δεν υπάρχει μεγαλύτερη ολοκλήρωση και ευτυχία από έναν άνθρωπο να σε αγαπάει και να σου δίνει όλο του το είναι για να σε βλέπει να χαμογελάς και να σε κάνει ευτυχισμένο. Στις δύσκολες ημέρες σου, στις εύκολες ημέρες σου σε όλες τις φάσεις της ζωής σου. Να είναι εκεί αποκλειστικά για εσένα. Να κάνει τον πόνο να περνάει δίχως άλλη σκέψη.
Να έχει δυο μάτια μόνο για εσένα που να σε κοιτούν δακρυσμένα χωρίς κανέναν ιδιαίτερο λόγο, έτσι γιατί σ΄ αγαπούν. Έτσι γιατί λιώνουν για εσένα. Να σε κοιτούν ακόμα και όταν εσύ κοιμάσαι και να μένουν ανοιχτά μόνο και μόνο για να μην χάσουν ούτε στιγμή από την κάθε ανάσα της ζωή σου. Εκεί να προσπαθούν να μπουν μέσα σου και να δουν ακόμα και τα όνειρά σου.
Αυτό είναι ευτυχία.
Αυτό!
“Έπρεπε να γεράσω, αγόρι μου, για να μάθω τι είναι ευτυχία. Τελικά ευτυχία είναι ένα ζευγάρι χέρια, δυο χέρια… Αυτά που θα σε αγκαλιάσουν, θα σε κρατήσουν, θα σε κοιμίσουν, θα σε περιποιηθούν, θα σου μαγειρέψουν, θα σε χαϊδέψουν και στο τέλος θα σου κλείσουν τα μάτια. Τα πολλά χέρια απλά σε κατσιάζουν… Χάσιμο χρόνου. Θα το δεις και εσύ όταν μεγαλώνεις…”
Θανάσης Βέγγος