Γράφει η Βασιλική Κοτλίτσα
Δε θα τον προσέξεις αμέσως, είναι εξάλλου αθόρυβος και ήπιος.
Δε φωνάζει και δε διεκδικεί σκηνές, αλλά πίσω από κάθε λεπτομέρεια κρύβεται πάντα εκείνος — και τι όμορφο όταν γίνεται.
Δεν είναι τέλειος, αλλά ποιος νοιάζεται.
Θέλει να είναι χρήσιμος, να προσφέρει πάντα κάτι που έχει αξία — για εκείνον τουλάχιστον.
Η τελειομανία του τήξει στα πρόθυρα του ψυχαναγκασμού, αλλά δεν τον ακουμπάει· τον προσπερνάει λίγο απ’ έξω, απλά να τον ακουμπήσει, και ύστερα επανέρχεται.
Πάντα προσεκτικός με τα λόγια του, αφοσιωμένος στις πράξεις του,
στις οικείες του και στην καθημερινότητα που χτίζεται κάθε φορά.
Δεν υπόσχεται εύκολα, αλλά όταν το κάνει, το τηρεί.
Είναι ωμός και σκληρός όταν όλα γύρω του γκρεμίζονται — και αυτό είναι η άμυνα του δυνατού.
Η σκέψη του, η εξυπνάδα του και οι γνώσεις του βλέπουν πάντα πέρα από το προφανές σημείο.
Είναι η τάξη μέσα στο χάος.
Δε ζητά ποτέ χειροκρότημα — μόνο χώρο να συνεχίσει να βελτιώνει ό,τι του έχει απομείνει.
Γιατί είναι πάντα εκείνος ο άνθρωπος που ήρθε για να μείνει.
Ο ένας και μοναδικός σύζυγος του κόσμου.
