Όποιος αγαπάει, μένει! Όλα τα άλλα είναι δικαιολογίες..

Γράφει η Κική Γ.

Όποιος αγαπάει μένει!
Δεν υπάρχει δικαιολογία. Η φυγή θεωρείται λιποταξία. Όχι! όταν αγαπάς δεν φεύγεις, ούτε γιατί φοβήθηκες, ούτε για να σκεφτείς. Είσαι λίγος και ψεύτης και εγωιστής. Κάποιος που τολμά να πει πως αγάπησε πρέπει να το ζυγίσει καλά πριν το ξεστομίσει. Αυτές οι λέξεις έχουν βαρύτητα. Δεν τις ξεστομίζουμε “ελαφριά τη καρδία” και μετά παίρνουμε το καπελάκι μας και “άντε γεια”..Την καρδιά που αφήνεις λαβωμένη και μισή δεν την λογαριάζεις; Εσένα θα ήθελες να σου φερθούν έτσι; Ανοίγεις την πόρτα και φεύγεις και αφήνεις πίσω τι; Δεν γίνονται αυτά.
Τα είπα, ξε είπα.. δεν έχουν λογική. Όπως δεν έχουν λογική και οι δεύτερες ευκαιρίες. Πριν αποφασίσουμε, σκεφτόμαστε σοβαρά και με πολλή ευθύνη. Όταν ραγίσει το γυαλί δεν ξανά κολλά. Ότι προσπάθεια είναι να γίνει πρέπει να γίνεται πριν. Μετά είναι αργά!
Αν, και όταν, ξαναγυρίσεις, πρέπει να βρεις την
πόρτα κλειστή. Δεν υπάρχει περίπτωση να γύρισες επειδή αγάπησες. Αυτό είχες χρόνο και να το αποδείξεις και να τιμήσεις αυτό που ξεστόμισες και παραδέχτηκες. Τώρα απλά μετάνιωσες, ίσως και να εκτίμησες. Άρα πάλι εσένα σκέφτηκες και το τομάρι σου. Μεταβολή όπως είσαι και ξέρεις το λόγο. Αν αγαπούσες θα ήσουνα εδώ!