Υπάρχουν κι οι επίγειοι “φύλακες άγγελοι”, που λέγονται “φίλοι”.

Γράφει η Σπυριδούλα Σγούρου

Πιστεύετε στους φύλακες αγγέλους; Εγώ ναι, πιστεύω! Εκτός από αυτούς με τα ολόλευκα φτερά, υπάρχουν και εκείνοι οι επίγειοι που λέγονται φίλοι. Με κάποιους από αυτούς , έχουμε διανύσει όλη τη ζωή μας μαζί! Έχουμε μοιραστεί χαρές και λύπες. Έχουμε γίνει ο ένας καθρέφτης του άλλου. Ακόμα και αν η ζωή τα έφερε με τέτοιο τρόπο, που απομακρυνθήκαμε, εμείς παραμένουμε αιώνια δεμένοι!
Τι κι αν περάσαμε από καταιγίδες και θύελλες, εμείς δεν ξεχάσαμε!
Γόνατα γρατσουνισμένα, μαλλιά αναμαλλιασμένα, χαζοί καυγάδες, δάκρυα και γέλια. Όλα μοιρασμένα στα ίσα! Τα πρώτα αβέβαια βήματα στην ενηλικίωση και εμείς να πορευόμαστε μαζί! Όνειρα, νιάτα, εφηβικοί έρωτες και ώμοι που ακουμπούσαμε για να στηριχτούμε.
Ξενύχτια και τρέλες. Καλοκαιρινά βράδια , που ξαπλωμένοι με ένα μπουκάλι μπύρα στο χέρι στην παραλία, μας έβρισκε το ξημέρωμα να ονειρευόμαστε για το μετά.
Αυτό το μετά , που μας έφερε και δυσκολίες, μα και απώλειες. Μόνο που εμείς παραμείναμε ένα και όταν κάποιος από εμάς είχε ανάγκη, όπου κι αν είχαμε σκορπίσει μαζευόμασταν. Όπως και οι σωματοφύλακες. Ένας για όλους και όλοι για έναν!
Στην πορεία της ζωής εκτός από τους παιδικούς μου φίλους, γνώρισα κι άλλους! Το κάρμα! Τι κι αν δεν μεγαλώσαμε μαζί, για εμένα έγιναν κι εκείνοι κομμάτι μου! Το απέδειξαν βλέπετε στα ζόρια μου! Δεν ξεχωρίζω κανέναν τους! Είμαι στα αλήθεια πολύ τυχερή, γιατί αυτό το μοίρασμα και το να νοιάζεσαι για τον άλλο μεγάλωσε κι άλλο! Για μένα είναι όλοι τους, μέλη της οικογένειάς μου.
Γνωρίζω καλά πως με αγαπούν τόσο, όσο κι εγώ αυτούς. Θέλω να τους βλέπω καλά, να προοδεύουν, να είναι ευτυχισμένοι και υγιείς!
Είναι τα αστέρια στον ουρανό μου, που φωτίζουν το μονοπάτι μου!
Θέλω λοιπόν να ξέρουν, πως κι εγώ θα είμαι πάντα εδώ για αυτούς!

«Πάντα;» ίσως αναρωτηθεί κάποιος! Θυμάμαι ένα βιβλίο που διάβαζα στο γιο μου, όταν ήταν μικρός! «Το μικρό αλεπουδάκι, στην αγκαλιά της μαμάς του, αναρωτιόνταν τι γίνεται όταν οι άνθρωποι φεύγουν»
«Αστέρια γίνονται ,απάντησε η μαμά αλεπού κρατώντας το αγκαλιά»
Η αγάπη δεν χάνεται, οι αναμνήσεις ή οτιδήποτε καλό έχεις κάνει σε κάποιον, μετατρέπεται σε αστέρι. Έτσι τις νύχτες , μας φωτίζουν από ψηλά! Αφιερωμένο στους φίλους μου, με πολύ αγάπη!
Να μην ξεχάσουν ποτέ, πως κι εγώ είμαι ένα ταπεινό αστεράκι που θα φωτίζω το δρόμο τους πάντα!