Τα λάθη σου, σού δείχνουν ποια είναι η οικογένειά σου, και ποιο είναι το σόι σου

Γράφει η Αστέρω

Την αλήθεια σου να την κοιτάς κατάματα και να τη λες. Σε οποιαδήποτε κατάσταση, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες

Ναι δεν είναι πάντα η αλήθεια που θα «μάς βόλευε», και το μυαλό παίζει διάφορα παιχνίδια τις περισσότερες φορές, αλλά είναι πολύτιμη. Ούτε σου εγγυάται κανείς πως θα είναι αυτό που θες ν’ ακούσεις, αλλά έχει σημασία; Αυτό που είναι πρωτεύον είναι να μην έχεις αυταπάτες. Για το οτιδήποτε και όσο μπορείς και σου επιτρέπουν τα δεδομένα.

Σε όλα αυτά που έχεις να συζητήσεις με τον εαυτό σου όχι μόνο κατάματα πρέπει να τη κοιτάς αλλά και με θάρρος. Γιατί εκεί είναι που θα προσπαθήσεις να δικαιολογήσεις τον εαυτό σου για τυχόν λάθη σου κι εκεί είναι που θα σε πείσεις, σχεδόν, πως εσύ είσαι πάντα το θύμα και όλοι οι άλλοι είναι οι κακοί άνθρωποι που δε σε καταλαβαίνουν.

Γιατί όσο δε βλέπεις και δε λες την αλήθεια σου θα έρθει η ώρα που θα εκραγείς. Θα κάνεις ένα τιτανοτεράστιο μπαμ, θα νιώσεις μαλάκας αλλά δε θα σου φταίει κανείς. Μόνος σου έβαλες τον εαυτό σου σε αυτή τη θέση. Δε φταίνε ο άλλοι που δεν καταλάβαιναν.

Οι άνθρωποι που θα μείνουν δίπλα σου σε θέλουν γι’ αυτό που πραγματικά είσαι. Αλλά για να δουν αυτό που είσαι πρέπει να το δείξεις και να το πεις. Και για να το δείξεις και να το πεις, πρέπει να το αποδεχτείς και να δείξεις θάρρος.

Γιατί δε είσαι τέλειος άνθρωπος, έχεις ψεγάδια πολλά, ελαττώματα επίσης, όπως και αδυναμίες. Δεν είσαι μόνο καλός αλλά είσαι και κακός. Δε σε έχουν βλάψει μόνο, έχεις βλάψει κιόλας. Κι όταν τίποτα από αυτά δεν ήταν ποινικό αδίκημα, κι είχε να κάνει μόνο με συμπεριφορές καλό θα ήταν να ξέρεις πως είσαι θνητός κι όχι θεός.

Κανείς δε φοράει φωτοστέφανο κι αν έρθει κάποιος να σε κρίνει πες του να γυρίσει να κοιτάξει την καμπούρα του. Μπορεί να μην έκανε τα ίδια λάθη με σένα αλλά έχει στη συλλογή του πολλά κι ας το παίζει τώρα δικαστής.

Και δεν υπάρχει ούτε ένας άνθρωπος πάνω στον πλανήτη για τον οποίο δεν ισχύουν τα παραπάνω.

Τα λάθη σου, σού δείχνουν ποιο είναι το πραγματικό σου σόι. Έτσι έλεγε η γιαγιά μου. Και μπορεί να μου πήρε πολλά χρόνια να το καταλάβω, αλλά είχε δίκιο η γλυκιά μου.