Σήμερα αναρωτήθηκα τι μπορώ να κάνω για την ίδια τη ζωή

Σήμερα ξύπνησα νωρίς και αναρωτήθηκα τι πρέπει να κάνω, πριν το ρολόι μου δείξει μεσάνυχτα.

Είναι δική μου η απόφαση να διαλέξω, με ποιόν τρόπο θα ξοδέψω τη μέρα μου.

Μπορώ να παραπονεθώ γιατί βρέχει, ή να ευχαριστήσω την βροχή γιατί καθαρίζει την ατμόσφαιρα!

Μπορώ να είμαι θλιμμένος επειδή δεν έχω χρήματα ή να νιώσω ευτυχισμένος, επειδή αποφάσισα να περιορίσω τις δαπάνες μου!

Μπορώ να γκρινιάζω για την υγεία μου, ή να ευγνωμονήσω τον Θεό που είμαι ζωντανός!

Μπορώ να παραπονιέμαι ότι φταίνε οι γονείς μου για τη φτώχεια μου, ή να τους ευγνωμονώ που με έφεραν στον κόσμο!

Μπορώ να βαριέμαι όταν πρέπει να πάω να δουλέψω, ή να νιώθω ευλογημένος, που έχω μια δουλειά!

Μπορώ να δυσανασχετώ, επειδή πρέπει να κάνω κάποιες δουλειές στο σπίτι μου ή να δοξάζω το Θεό, που έχω μία στέγη!

Μπορώ να στεναχωριέμαι, γιατί κάποιοι φίλοι μου με πλήγωσαν ή να είμαι γεμάτος χαρά, επειδή μπορώ να κάνω καινούργιες φιλίες!

Μπορώ να είμαι απογοητευμένος γιατί κάτι που ονειρεύτηκα δεν πραγματοποιήθηκε ή να είμαι ευτυχισμένος γιατί έχω την δυνατότητα, να κάνω μια καινούργια αρχή!

Η μέρα είναι μπροστά μου και με περιμένει.

Περιμένει να την προγραμματίσω, με τον τρόπο που θέλω εγώ!

Κι εγώ είμαι εδώ!

Είμαι ο άνθρωπος που μπορεί να δώσει μορφή και σχήμα σ’ αυτό το υπέροχο έργο!

Γιατί όλα εξαρτώνται μόνο από μένα!!!

Τσάρλυ Τσάπλιν

LoveLetters