Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου
Η εικόνα μας δεν είναι απλώς αυτό που βλέπουν οι άλλοι. Είναι το αποτύπωμα της ύπαρξής μας, η ιστορία μας γραμμένη πάνω στο δέρμα και τη ματιά μας. Κάθε γραμμή, κάθε σκιά, κάθε φως που πέφτει πάνω της, έχει έναν λόγο που υπάρχει. Εμείς τη χτίζουμε. Εμείς τη συντηρούμε. Όμως, το ερώτημα δεν είναι αν θα τη δουν οι άλλοι όπως θέλουμε. Είναι αν αντέχουμε να τη βλέπουμε εμείς.
Γιατί η εικόνα μας δεν είναι ποτέ στατική. Είναι ζωντανή, σαν κι εμάς. Ανασαίνει, σπάει, ξεθωριάζει, ξαναγεννιέται. Και μέσα από αυτή τη διαδικασία, δοκιμάζεται η αντοχή μας. Αντέχεις να τη δεις όπως είναι; Χωρίς φίλτρα, χωρίς φτιασίδια, χωρίς να κρύβεις τα σημάδια της; Γιατί τα σημάδια, όσο κι αν τα φοβόμαστε, είναι εκείνα που μας θυμίζουν πως ζήσαμε.
Κι έπειτα έρχεται το άλλο μεγάλο στοίχημα: η σύγκρουση με τα «καθώς πρέπει». Με εκείνα τα άγραφα πρέπει που στοιχειώνουν την καθημερινότητά μας. Στάσου και σκέψου. Πόσες φορές άφησες τον εαυτό σου να γελάσει δυνατά, να πει την αλήθεια του, να σπάσει την τέλεια εικόνα, γιατί απλώς βαρέθηκες να προσποιείσαι; Πόσες φορές τόλμησες να είσαι εσύ σε έναν κόσμο που λατρεύει τις μάσκες;
Αυτό που δεν λένε οι «κανόνες» είναι πως η αληθινή δύναμη δεν είναι στο να φαίνεσαι τέλειος. Είναι στο να αντέχεις το ατελές. Να αγκαλιάζεις την αλήθεια σου, ακόμα κι όταν καίει. Να περπατάς ανάμεσα σε φίλτρα, προσδοκίες και βλέμματα, και να μη φοβάσαι να διαφέρεις. Γιατί αυτό που έχει σημασία δεν είναι να είσαι αποδεκτός από όλους. Είναι να είσαι αποδεκτός από εσένα.
Και ξέρεις τι; Όταν φτάσεις εκεί – όταν καταλάβεις πως η εικόνα σου δεν φτιάχνεται για να χωράει σε κουτάκια, αλλά για να αφηγείται την ιστορία σου – τότε αποκτάς την ελευθερία που λίγοι αντέχουν. Ελευθερία να γελάς με τα δήθεν, να κάνεις πλάκα με τη σοβαροφάνεια, να φωνάζεις τη δική σου αλήθεια, ακόμα κι αν δεν ταιριάζει πουθενά.
Γιατί η εικόνα σου δεν είναι μια φωτογραφία που κοιτάζουν οι άλλοι. Είναι καθρέφτης που κοιτάς εσύ. Κι αν μπορείς να τον αντικρίσεις χωρίς φόβο, τότε έχεις κερδίσει κάτι που κανένας «κανόνας» δεν θα μπορέσει ποτέ να σου δώσει: την ελευθερία να ζεις όπως ακριβώς είσαι.