Ούτε ο ήλιος δεν μπορεί πια χωρίς εκείνον

Γράφει η Στέλλα Γρηγοροπούλου

Αυτό που νιώθεις χαμένος. Αυτό που νιώθεις πως τίποτα δεν έχει αξία.
Αυτό που είσαι μόνος σε ένα κόσμο γεμάτο φασαρία και εσύ εκεί μέσα  στην δικιά σου ησυχία.
Να προσπαθείς να φανείς και να μην φαίνεσαι πουθενά.
Αυτό που νιώθεις άφαντος χωρίς καμία σημασία στη ζωή σου.
Έχεις και το ξέρεις πως έχεις!
Λείπει κάτι όμως. Λείπει εκείνος. Πάντα θα λείπει…
Εκείνος που κάνει τον ουρανό σου να γεμίζει ήλιους και αστέρια. Εκείνος που κάνει το χαμόγελο σου να φωτίζει σαν εκείνες τις λαμπερές πυγολαμπίδες.
Δεν είναι πάντα έτσι. Έρχεται και φεύγει.
Αυτό που νιώθεις ξεριζωμένα τα σπλάχνα σου όπως αυτά των ζώων όταν τα σκοτώνουν οι κυνηγοί.
Αυτό που σου φέρνει ο πόνο στην καρδιά σου. Πόνο στην ψυχή σου χωρίς να μπορεί να σου κάνει κάτι καλό. Τα υπόλοιπα χαμόγελα δεν έχουν σημασία. Ένα θα έπρεπε να είναι εκεί για να σε κάνει να βγάλεις και το δικό σου. Ποιος νοιάζεται για τα υπόλοιπα.

Εκείνο εκεί το χαμόγελο που σε κάνει να μπορείς να κατακτήσεις το  ψηλότερο βουνό. Να κατακτήσεις το Έβερεστ χωρίς εξοπλισμό.
Και μετά το σκέφτεσαι και κλαις. Τα δάκρυα τρέχουν δίχως να το ζητάς. Δίχως να το έχεις θελήσει.
Που είναι εκείνος να τα πάρει; Που είναι εκείνος να τα σκουπίσει με τα υπέροχα δάχτυλά του.
«Τον αγαπάς ε;».
Τον αγαπάω, ναι. Ξέρω και εγώ; Πολύ μικρή λέξη γι’ αυτό που νιώθω…

Μουδιάζει το μυαλό σου και τα δάκρυα συνεχίζουν να τρέχουν χωρίς να είναι εκεί εκείνος.
Να γινόταν να εμφανιζόταν σαν από μηχανής θεός…
«Θυμάσαι;»
Θυμάμαι!
Όταν ήταν δίπλα σου και σου σκούπιζε τα δάκρυα. Όχι γιατί έκλαιγες αλλά για το σκουπιδάκι που είχε μπει στο μάτι σου. Σαν τρελός έκανε μήπως και κλαις.

Κουνάς το κεφάλι και μαζί πέφτουν τα δάκρυα στο πάτωμα. Προσπαθείς να μην τα πατήσεις γιατί αυτά τα δάκρυα του ανήκουν. Είναι δικά του. Δεν θα πατούσες ποτέ κάτι από εκείνον. Ποτέ!
Αυτό που θέλεις να είναι εκεί μαζί σου. Αυτό που δεν έχει κάτι άλλο να νιώσεις.
Μα που να τα βρεις! Έχεις νιώσει όλα τα συναισθήματα μαζί.
Φως, σκοτάδι, βροχή, λιακάδα…
Εκείνος; Που είναι;

Πέρασε ο καιρός και δεν φάνηκε. Δεν μπορεί, θα φανεί.
Έχει ήλιο σήμερα. Να δεις κάπου εδώ κοντά θα είναι. Δεν μπορεί.
Ο ήλιος δεν εμφανίζεται από μόνος του. Κάπου εκεί πίσω του κρύβεται εκείνος για να τον φωτίζει.

Ούτε ο ήλιος δεν μπορεί χωρίς εκείνον.
Ούτε ο ήλιος…