Γράφει ο “Ανώνυμος”
Μη μου λες «για πάντα γαμώτο». Δε θα είμαστε μαζί για πάντα, δε θα μ αγαπάς για πάντα. Δεν θα είσαι ερωτευμένη για πάντα. Δεν υπάρχει το για πάντα. Είναι η μεγαλύτερη κατάρα.
Το πιο «βρώμικο» γλυκόλογο που μπορείς να μου πεις.
Γιατί στο για πάντα θέλει αγώνα χαρα μου. Στο για πάντα θέλει ψυχή. Στο για πάντα θέλει αγαπη!
Και έχω μεγαλώσει πολύ πια για να πιστεύω σε παραμύθια. Γι’ αυτό σου λέω μωρό μου, μη μου ξαναπείς «για πάντα».
Για «όσο» να μου λες, για «όσο» υπάρχει καύλα. Όλα τ’ άλλα είναι για ένα παράλληλο σύμπαν.
Ένα ουτοπικό σύμπαν όπου υπάρχει αγαπη χωρίς εισαγωγικά. Κι αν βλέπεις πού και πού τίποτα γεροντάκια πιασμένα χέρι χέρι, δεν είναι από εδώ.
Είναι από έναν άλλο κόσμο παλιό, που τον βρίσκεις μόνο στα παραμύθια πλέον.
Γι’ αυτό σου λέω, για όσο..