Με μεγάλο χαμόγελο και χωρίς δεκανίκια, γράφεται η επανεκκίνηση.

Γράφει η Μόνια Μακρή

Ναι λοιπόν, ξέρεις κάτι; Νομίζω πως μόλις άγγιξα και όχι δειλά δειλά, μα με τα μπούνια, αυτό το μικρό κόκκινο κουμπάκι που γράφει με λευκά και έντονα γράμματα restart!
Ήθελα τόσα πολλά χρόνια πριν να το πατήσω, μα σαν να υπήρχε κάποιος άγραφος κανόνας με προϋποθέσεις που ο Θεός έκρινε πως δεν τις πληρούσα ακόμη.. Δηλαδή, έκρινε, πως δεν είχε κλείσει ακόμη ο κύκλος των καταστροφών και καταποντισμών που με άφησαν σχεδόν μια άυλη ύπαρξη ανάμεσα σας..
Δηλαδή βρε παιδί μου έκρινε -αν έχεις τον Θεό σου-, πως δεν αρκούσε που ένοιωθα πως για να αναπνέω χρειάζομαι 5 μπουκάλες οξυγόνο ταυτόχρονα στο φουλ!
Έκρινε πως δεν έφτανε που είχε ανοίξει η γη να με καταπιεί και κρατιόμουν μόνο με τα δάχτυλα του ενός χεριού για να μην χαθώ από προσώπου γης.. Τα δάκρυα μου τα καυτά δεν έπειθαν για να έρθει η λύτρωση πιο σιμά μου. Οι κραυγές μου από πόνο και απόγνωση δεν έφταναν για να πάρει την απόφαση να με σηκώσει από τα πατώματα, παρόλο που έσκιζαν τη νύχτα στα δύο. Και σε ρωτάω, γιατί Θεέ μου; Γιατί τώρα;
Γιατί τώρα που αισθάνομαι πως δεν έχω δυνάμεις να κρατηθώ όρθια; Γιατί τώρα που η θλίψη με έκανε κόρη της και με κανακεύει στα γόνατα της φτιάχνοντάς μου όμορφες πλεξούδες στα μαλλιά για να μην της φύγω;
Γιατί τώρα; Γιατί όχι νωρίτερα όταν σε εκλιπαρούσα να με βοηθήσεις; Μήπως για εκείνη τη φορά που σε μάλωσα; Για εκείνη τη φορά που λιγοψύχησα και σου φώναξα πόσο άδικος είσαι;
Συγχωρέσε με, γιατί ακόμη και εκείνη τη φορά δε σε απαρνήθηκα. Απλά ήθελα να υψώσω τη φωνή μου για να σιγουρευτώ ότι θα φτάσουν οι προσευχές μου εκεί ψηλά..
Δεν ξέχασα όμως ποτέ τα λόγια σου και με αυτά θα προχωρήσω και τώρα.
Με αυτά θα γυρίσω σελίδα και θα γράψω με πολύχρωμο μελάνι το πρώτο κεφάλαιο της νέας μου αρχής.
Το πρώτο κεφάλαιο της νέας μου ζωής. Και αισθάνομαι πως με περιμένουν πολύ όμορφα πράγματα να ανακαλύψω και να ζήσω. Γιατί η ζωή είναι όμορφη. Είναι γλυκιά.
Και πάντα συνεχίζεται ό,τι μεγάλο ή μικρό και να έχει συμβεί.
Με ένα χαμόγελο λοιπόν λαμπερό και αυτά τα λόγια οδηγό, αποφασίζω να πετάξω τα δεκανίκια και να κάνω τα πρώτα βήματα !
“Ο Θεός δεν υποσχέθηκε πως θα είναι όλα ρόδινα, μα υποσχέθηκε πως θα είναι πάντα δίπλα σου!”