Γράφει η Περσεφόνη Χρυσαφίδου.
Μαμά, για τους περισσότερους μία και μοναδική, αν και η ίδια δυσκολεύεται να αναγνωρίσει την αξία της. Ένας άνθρωπος με πολλές ιδιότητες και ατέλειωτα χαρίσματα, που κάνει την καθημερινότητά μας πιο διασκεδαστική, γνωρίζοντας πως όλα είναι δυνατά, όταν τους προσθέτεις λίγη χρυσόσκονη. Αυτός ο άνθρωπος που για σένα μοιάζει με άγγελο επί της γης, λέγεται μαμά και, αν και ποτέ δεν το σκέφτεσαι για τη δική σου, είναι γένους θηλυκού. Λίγο διαφορετικό μεν, σίγουρα θηλυκό δε.
Ένα θηλυκό που κρύφτηκε κάτω από φαρδιά ρούχα λερωμένα από κρέμες, γιατί έτσι ήταν πιο εύκολο να χορεύει καθώς αεροπλανάκια με φαγητό προσγειώνονταν στο στόμα σου.
Ένα θηλυκό που άφησε στην άκρη τις γόβες, γιατί οι βόλτες με τα ποδήλατα και οι πύργοι στο χώμα είχαν μεγαλύτερη πλάκα.
Ένα θηλυκό, που έβγαλε τα καλλυντικά από το πρόσωπό του και έγινε ο δικός σου καμβάς, για να τον χρωματίσεις με τις δαχτυλομπογιές σου, προσθέτοντάς του τα πιο πολύχρωμα και φωτεινά χρώματα.
Ένα θηλυκό που αφήνει στην άκρη βούρτσες και πιστολάκια, γιατί προτιμάει τα παιδικά κοκαλάκια που της βάζεις στα μαλλιά με τα δυο μικρά σου χέρια.
Ένα θηλυκό που πέταξε από πάνω του τα κοσμήματα και στόλισε το μικρό σου λαιμό με το πρώτο σας κολιέ φτιαγμένο από μακαρόνια, μαθαίνοντάς σου να δίνεις ζωή σε μικρά πράγματα.
Ένα θηλυκό που ξέχασε να βάψει τα νύχια του αλλά σου μαθαίνει πόσο σημαντικό είναι να είσαι καθαρή, κόβοντας τα δικά σου.
Ένα θηλυκό που, όταν τα πράγματα δυσκολεύουν, δεν το βάζει στα πόδια αλλά σηκώνει τα μανίκια, χαμογελάει και δοκιμάζει νέες τεχνικές, μαθαίνοντάς σου να μην το βάζεις κάτω.
Ένα θηλυκό που αγνοεί τον καθρέπτη, γιατί πια ξέρει πως το “μέσα” της είναι πολύ πιο πλούσιο και αυτό είναι που την κάνει ξεχωριστή.
Ένα θηλυκό που, ενώ του αξίζουν όλα τα “σ᾽αγαπώ” του κόσμου, συνήθως της αρκεί μια μικρή ζωγραφιά σου για να φορέσει το πιο λαμπερό της χαμόγελο.
Ένα θηλυκό που δεν πιστεύει πια στα ψέμματα, όμως αγαπά τα παραμύθια και σου πλάθει ένα δικό σου κάθε βράδυ για να σε αποκοιμίσει γλυκά. Ένα θηλυκό που δεν χωράει στα καλούπια της κοινωνίας μας, γιατί βαρέθηκε τη μετριότητα και έγινε επιλεκτικό, μαθαίνοντάς σου πως η ευτυχία συνήθως βρίσκεται σε μονοπάτια που έχεις αποκλείσει.
Ένα θηλυκό που απεχθάνεται τις πριγκίπισσες, αν και καθημερινά δίνει ψυχή και σώμα για να μεγαλώσει δύο.
Ένα θηλυκό που δε φοβάται να δείξει την αδυναμία του, μαθαίνοντάς σου πως ο εγωισμός είναι ένα ανώφελο και καταστροφικό συναίσθημα.
Ένα θηλυκό που δε φοβάται πια τον έρωτα, αφού κάθε πρωί ξυπνάει μαζί του, δείχνοντάς σου πως, καμιά φορά, οι ιστορίες αγάπης έχουν happy end.
Ένα θηλυκό που μπορεί να έχει χάσει κάτι από τον παλιό του εαυτό, αλλά σήμερα είναι πιο πλούσιο συναισθηματικά και αυτό έχει μια άλλη γοητεία που αποπνέει σιγουριά και τόλμη.
Αυτό το θηλυκό είσαι εσύ, είμαι εγώ, είναι η κάθε μαμά που νομίζει πως έχει χάσει την ταυτότητά της μέσα στο δύσκολο, μα συνάμα μοναδικό, λαβύρινθο της μητρότητας. Η θηλυκότητά σου δε σ’εγκαταλείπει ποτέ, παρά μόνο αλλάζει μαζί με σένα, γίνεται πιο ουσιαστική, με περισσότερη αλήθεια και λιγότερα μπαλώματα. Κρύβεται μόνο για λίγο, μέχρι να συνηθίσει τον καινούργιο σου εαυτό, να ταυτιστεί μαζί του και ξαναβγαίνει στο φως με μεγαλύτερη ένταση. Βγάλε τα γυαλιά που φοράς και υποδέξου την όπως της αξίζει Είναι εσύ. Είσαι εσύ.
