Μάζεψε την υπεροψία σου και τράβα παρακάτω…
Γράφει ο Δημήτρης Ξυλούρης
Πέρασε ο καιρός ρε φίλε και τώρα πια, τώρα που κάθε σκέψη μου για σένα επιβεβαιώθηκε πανηγυρικά, ένα θα ήθελα να σου πω. Μάζεψε την υπεροψία σου και τράβα παρακάτω.
Μια υπεροψία που έρχεται από κάποιον που νομίζει ότι ξέρει τα πάντα και που τοποθετεί τον εαυτό του σε βάθρο – έναν «δάσκαλο» της ζωής που επιμένει να διδάσκει τους άλλους για τη θέση τους και τα όρια τους. Αλλά μήπως ο μεγαλύτερος μαθητής, αυτός που δεν έχει κατανοήσει ακόμη το μάθημα, είσαι εσύ;
Μήπως έπρεπε να περιμένεις λίγο πριν σε αυτο-ανακυρήξεις “βασιλιά”;
Είναι πολύ εύκολο να μιλάς για προσαρμογή και για αλλαγή, όταν προσπαθείς να επιβάλεις τις δικές σου θέσεις. Μου λες πως οι άλλοι αλλάζουν και προσαρμόζονται, αλλά η αλήθεια είναι πως εσύ δεν αντέχεις την αλλαγή. Εσύ θέλεις τον κόσμο στα δικά σου μέτρα, εκεί που νιώθεις άνετα, όπου οι άλλοι πρέπει να «μάθουν τη θέση τους», ενώ εσύ συνεχίζεις να πιστεύεις πως βρίσκεσαι στην κορυφή.
Ας μιλήσουμε λοιπόν για το ποιος πραγματικά κατάλαβε. Ποιος είχε την υπομονή, ποιος ήταν εκεί, ακόμα κι όταν τα πράγματα δεν ήταν εύκολα. Ποιος δεν κρυβόταν πίσω από μεγάλες κουβέντες, αλλά έδειχνε με πράξεις τι σημαίνει να αγαπάς και να φροντίζεις. Δεν ήταν οι λέξεις που κέρδισαν την αγάπη. Δεν ήταν η «σοφία» σου που την κράτησε δίπλα σου.
Ήταν η επιμονή κάποιου άλλου, που εσύ τόσο εύκολα περιφρονούσες. Ήταν η υπομονή αυτού που εσύ θεώρησες πως πρέπει να μάθει το μάθημα. Ήταν η αγάπη του, που εσύ αγνόησες γιατί δεν ταιριάζει στα εγωιστικά σου πρότυπα. Ήταν ο έρωτας που εσύ δεν ένιωσες ποτέ, γιατί ποτέ δεν κατάλαβες το θησαυρό που κράτησες στα άχρηστα χέρια σου.
Κέρδισε αυτός που ήξερε να περιμένει. Αυτός που, αντί να μιλάει για όρια και θέσεις, έκανε κάτι που εσύ δεν μπορείς: αγάπησε αληθινά, χωρίς εγωισμό. Και αυτός είναι που την κέρδισε, γιατί στο τέλος της ημέρας, η αγάπη δεν είναι θέμα γνώσης, αλλά καρδιάς.
Κέρδισε αυτός που ερωτεύτηκε πολύ, χωρίς όρια, χωρίς στεγανά και την έκανε ξανά κοριτσάκι.
Και, αν μου επιτρέπεις, αυτό είναι ένα μάθημα που εσύ ακόμη δεν έχεις μάθει.
Μετά τιμής,
Ο πραγματικός νικητής.