Η απόσταση, καθαρίζει πάντα την εικόνα!

Γράφει η Ειρήνη Σταυρακάκη

Είναι λογικό να θες να απομακρυνθείς από κάποιον ή κάτι, αφού η καρδιά σου δεν το αντέχει. Πολλές φορές καταπιέζεις τον εαυτό σου σε πράγματα ή καταστάσεις που δεν του ταιριάζουν και δεν τα αντέχει. Κάποια στιγμή θα αντιδράσει και ας ελπίσουμε να μην το φτάσει στα άκρα.
Κάθε στιγμή μας είναι μια ευκαιρία να δούμε τον κόσμο με άλλη ματιά.

Μια ευκαιρία που δεν ξέρεις αν σου δοθεί και την επόμενη μέρα. Τίποτα σε αυτή τη ζωή δεν είναι δεδομένο, γι’ αυτό λοιπόν εκμεταλλεύσου το «τώρα». Χωρίς πολλή σκέψη βάλε αθλητικά και ξεκίνα!

Ξεκίνα να τρέχεις στη φύση! Αλλάζοντας εικόνες μπορείς να δεις τη ζωή με άλλο μάτι. Πόσο άραγε να ζει μια πεταλούδα; Τα δέντρα που σε καλωσορίζουν με το θρόισμα των φύλλων τους πώς σε κοιτούν; Πόσοι άνθρωποι μέσα στη μέρα τους έκαναν την ίδια σκέψη με σένα; Μα δεν είναι μαγικό;

Τόσες απορίες και τόσα ετερόκλιτα στοιχεία που συναντάς κάθε σου μέρα, έρχεται η ώρα να τα αντικρίσεις διαφορετικά… Είναι μια δύναμη που όλοι τη διαθέτουμε, ελάχιστοι όμως μπαίνουμε στον κόπο να την αφυπνίσουμε.

Καμιά φορά και η απουσία μάς κάνει καλό. Όταν απομακρύνεσαι από κάτι που σου προκαλεί δυσφορία, βλέπεις πιο καθαρά την εικόνα. Αυτό που σε ενοχλεί γίνεται αφορμή να διορθώσεις τα ελαττώματά σου, να δεις αν όντως ήταν σοφή επιλογή η φυγή σου.
Δεν έχω πολλά να σου πω για τον αποχωρισμό. Όσες φορές έχω επιλέξει να λείπω από τη ζωή των άλλων, τα έβαλα με τον εαυτό μου.
Πάντα σε κάτι θα έφταιγα, κάτι άσχημο και κάτι σκληρό, που τους οδήγησε-ίσως- σε αυτή τους τη στάση.

Όλα όμως βρίσκονται στο μυαλό μας. Κάθε φορά που κάνουμε κάτι λάθος, αν θέλουμε μπορούμε να το αλλάξουμε.
Η αλλαγή είναι στο αίμα μας, αρκεί μόνο να είναι προς όφελος και καλυτέρευσή του εαυτού μας. Τα λάθη είναι ανθρώπινα, ο εγωισμός όμως είναι αυτός που σκοτώνει…