Ζεις το σήμερα ή βλέπεις το δέντρο και χάνεις το δάσος;

Γράφει η Μαρίνα Κρητικού.

Ζω…. μία λέξη με 2 γράμματα!

Πόσοι από εμάς άραγε κατανοούν τη λέξη αυτή σε βάθος και έχουν καταλάβει τι σημαίνει ΖΩ; Εσύ, αναγνώστη αυτού του άρθρου, ζεις ή απλά επιβιώνεις; Βιώνεις το εδώ και τώρα ή ζεις στο παρελθόν παρέα με σκέψεις και όνειρα ανεκπλήρωτα; Ζεις τη στιγμή ή αγωνιάς για το μέλλον;

Αρκετοί ίσως από εμάς να αναλογιστεί τα παραπάνω ερωτήματα, ενώ κάποιοι άλλοι απλά συνεχίζουν την καθημερινότητα τους όντας στον αυτόματο πιλότο και χωρίς να προσπαθούν να πάρουν μία απόσταση από τα τεκταινόμενα και να δουν τον εαυτό τους με κριτική ματιά. Τα τελευταία χρόνια η καθημερινότητα μας έχει δυσκολέψει σε αρκετούς τομείς. Η εργασία στον ιδιωτικό τομέα έχει γίνει πιο σκληρή από ποτέ, με τους υπαλλήλους να βιώνουν μια μόνιμη τρομοκρατία, αυτή της ανεργίας. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα οι διαπροσωπικές μας σχέσεις να περνάνε μια κρίση, καθώς έχουν μπει σε δεύτερη μοίρα.

Μόνο και μόνιμο πλέον μέλημα του σύγχρονου μέσου ανθρώπου, είναι να μπορέσει να ανταπεξέλθει στα έξοδα και τις υποχρεώσεις του.

Συνεπώς, είναι φυσικό επακόλουθο όλοι οι παραπάνω παράγοντες να επιδρούν αρνητικά στην ποιότητα της ζωής μας και να μας κάνουν να χάνουμε τελικά το νόημά της. Δεν ζούμε πραγματικά, δεν βιώνουμε την κάθε στιγμή σαν μοναδική και σαν στιγμή που δεν θα ξανάρθει ποτέ, δεν ρουφάμε τη ζωή μέχρι το μεδούλι. Έχουμε χάσει το νόημα του να απολαμβάνουμε τα απλά και καθημερινά που μας συμβαίνουν, όπως το να πίνουμε καφέ με έναν φίλο και χανόμαστε είτε σε όσα στο παρελθόν χάσαμε ή μπορούσαμε να είχαμε κάνει αλλιώς, είτε σε όσα δεν έχουμε και θέλουμε διακαώς να αποκτήσουμε.

Μήπως βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος; Είναι όμως αυτό το πραγματικό νόημα της ζωής; Ποιο είναι και ποιος το ορίζει; Αυτό που μας κάνει βαθιά και πραγματικά ευτυχισμένους και γαληνεύει την ψυχή μας. Αυτό που θα μας βάλει ένα φρένο στις σκέψεις για το παρελθόν, αλλά και στην αγωνία για το μέλλον και θα μας κάνει να μείνουμε στο εδώ και τώρα. Για τον καθένα το νόημα της ζωής είναι διαφορετικό. Για όλους μας όμως βρίσκεται στη στιγμή και στο να τη βιώνουμε ολοκληρωτικά σαν να μην υπάρχει άλλη!

Ας κάνουμε τα επόμενα χρόνια που θα έρθουν γεμάτα ΖΩΗ!

LoveLetters