Εκεί που αλητεύουν οι ψυχές μαζί

Γράφει η Μπάρμπυ Κορμαρή.

Εκεί που αλητεύω…
είναι εκεί που γουστάρει η ψυχή μου.
Σε σένα.
Γιατί έτσι θέλω.
Να βαδίζω σε μονοπάτια μυστικά.
Να φτιάχνω δρόμους για να φτάσω στην καρδιά σου.
Να χτίζω γέφυρες για να βρεθώ κοντά σου.
Εκεί που αλητεύω…
είναι εκεί που με οδηγεί η καρδιά μου.
Σε σένα.
Να σεργιανάω τις νύχτες στα σκοτάδια σου και να αφουγκράζομαι την ανάσα σου.
Να σου κλέβω φιλιά και να παίρνω πνοή απ’ την πνοή σου.
Εκεί που αλητεύω…
είναι εκεί που λαχταράω.
Σε σένα.
Γιατί έτσι έμαθα μαζί σου.
Να χαράζω γραμμές αντίθετες στο ρεύμα.
Να σπάω τους κανόνες και να φτιάχνω τους δικούς μας.
Εκεί που αλητεύω…
είναι εκεί που με πάει η διαίσθησή μου.
Σε σένα.
Ν’ ακολουθώ το κάλεσμά σου, κόντρα σε κάθε λογική.
Να σ’ αγαπώ, κι ας γίνομαι κομμάτια.
Στην αγκαλιά σου τα κομμάτια μου κολλάνε.
Εκεί που αλητεύω…
είναι εκεί που νιώθω ζωντανή.
Σε σένα.
Να ζω με πάθος την κάθε μας στιγμή.
Κι ας με πονάει αυτό το πάθος, κι ας με καίει.
Εκεί που αλητεύω…
είναι εκεί που λαχταράει η καρδιά μου.
Σε σένα.
Στο μαζί, στο αμοιβαίο μας.
Σε μια στιγμή που χάνεται στο άπειρο.
Εκεί αλητεύω…
Έλα μαζί μου, μη διστάζεις, πάμε, φύγαμε!
Βάλε μπρος, τέρμα τα γκάζια κι όπου μας βγάλει!
Χωρίς πρέπει, χωρίς όρια και κανόνες.
Αρκεί να αλητεύουμε μαζί…