Γράφει η Ψυχολόγος, Μαρίνα Κρητικού
Δεν είναι οι δεσμοί αίματος, αλλά τα κοινά βιώματα είναι αυτά που σε ενώνουν με τους ανθρώπους. Η αλήθεια είναι ότι πέρασαν χρόνια για να καταλάβω την πραγματική έννοια αυτής της φράσης. Στην αρχή όπως οι περισσότεροι από εμάς πίστευα ότι με τους συγγενείς σου είσαι πιο στενά δεμένος, μιας και σε ενώνουν κοινές ρίζες. Με την πάροδο των χρόνων, άρχιζα να νιώθω πιο κοντά μου ανθρώπους που μας ένωναν όχι οι κοινοί πρόγονοι, αλλά τα κοινά βιώματα.
Στεναχωριόμουν με την λύπη τους και χαιρόμουν με τη χαρά τους όταν μοιράζονταν μαζί μου ένα γεγονός, σε μεγαλύτερο βαθμό απ’ ότι με τους κάποιους από τους συγγενείς μου. Αρχικά μου προκαλούσε έκπληξη και απορία, έπειτα όμως κατάλαβα ότι το βίωμα μας φέρνει πιο κοντά. Το μοίρασμα, το να ακουμπήσεις το συναίσθημα σου πάνω του, να εκτεθείς και να αφεθείς να σε παρηγορήσει ο άνθρωπος δίπλα σου, είναι ο καταλυτικός παράγοντας που κάνει τους ανθρώπους να νιώθουν κοντά.
Εάν είσαι τόσο τυχερός που οι άνθρωποι με τους οποίους μοιράζεσαι κοινά βιώματα είναι ξεχωριστοί, τότε είσαι διπλά τυχερός! Είναι εκείνοι οι άνθρωποι που σε μαγεύουν από την πρώτη στιγμή που τους γνωρίζεις! Το βλέμμα τους σε μαγνητίζει και μόλις ξεκινούν να μιλούν κρέμεσαι από τα χείλη τους περιμένοντας την επόμενη λέξη τους. Φωτεινές προσωπικότητες, χαρισματικοί άνθρωποι, άνθρωποι με ήθος, αρχές και πρωτότυπες ιδέες για τη δουλειά τους, οι οποίες είναι βάλσαμο για πολλές πονεμένες ψυχές.
Όπου και να βρεθούν μαγεύουν τα πλήθη με τον λόγο τους, ενώ όποιος έχει την τύχη να μαθητεύσει κοντά τους κυριολεκτικά γίνεται άλλος άνθρωπος. Αλλάζει τρόπο σκέψης, αλλά και οπτική θέασης των πραγμάτων. Τα όσα μαθαίνει δεν τα χρησιμοποιεί μόνο σε επαγγελματικό επίπεδο, αλλά και σε προσωπικό επίπεδο. Αρκεί μόνο λίγος καιρός μαζί τους για να διαπιστώσεις τις αλλαγές πάνω σου, οι οποίες είναι ακόμα πιο αισθητές όταν οι άνθρωποι αυτοί μοιράζονται μαζί σου το βίωμα τους.
Οι λέξεις είναι τόσο φτωχές για να περιγράψεις τον δεσμό που έχεις με αυτούς τους ξεχωριστούς ανθρώπους. Το μόνο που κυριαρχεί στην ψυχή σου όταν τους σκέφτεσαι είναι γαλήνη και ευγνωμοσύνη. Ευγνωμοσύνη για τα όσα σου έδωσαν και συνεχίζουν να σου δίνουν με το παράδειγμα τους, το ήθος τους και την ακεραιότητα τους, αλλά και γαλήνη γιατί ο λόγος τους σε αγγίζει τόσο βαθιά που σε κάνει καλύτερο άνθρωπο σε όλους τους τομείς.
Ένας τέτοιος ξεχωριστός, προικισμένος και φωτισμένος άνθρωπος ήταν ο Αχιλλέας Προκοπίου που έδινε φως στις ψυχές όλων όσων είχαν βρεθεί με κάποιον τρόπο δίπλα του. Αγαπημένε μας δάσκαλε θα σε κουβαλάμε πάντα μέσα μας! Σε ευχαριστούμε για όλα!