Γράφει ο Σπύρος Σταθάτος
Έχουμε μπερδευτεί λίγο σαν κοινωνία… Νομίζουμε ότι η αγάπη σημαίνει να είμαστε πάντα χαρούμενοι και ευτυχισμένοι. Να μοιραζόμαστε μόνο τις ωραίες στιγμές με τον άνθρωπος μας και όλη μας η ζωή να είναι ένα παραμύθι. Υπερβολικό ακούγεται; Κι όμως. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που μπαίνουν στις σχέσεις με ενθουσιασμό, γιατί στην αρχή όλα είναι ρόδινα, και μετά, όταν αρχίζουν τα πράγματα να δυσκολεύουν, “στραβώνουν”. Θεωρούν ότι ο άνθρωπος που έχουν απέναντί τους έχει αλλάξει και ότι η αγάπη που είχαν άρχισε να «ξεφτίζει». Σοβαρά τώρα; Αν κάποιος πιστεύει, έστω και λίγο, ότι στην αγάπη πρέπει να πηγαίνουν όλα πρίμα, πάντα, μάλλον ζει σε άλλη πραγματικότητα ή είναι άνθρωπος του εύκολου και της χαράς.
Αληθινή αγάπη σημαίνει, να μπορείς να αντιμετωπίσεις τη ζωή μαζί με τον άνθρωπό σου. Να μπορείς να βρεις τις ισορροπίες με τον άλλο άνθρωπο ώστε ακόμη και οι δυσκολίες να εξομαλύνονται. Να τον/την επιλέγεις στο τέλος της ημέρας όσο δύσκολη και να ήταν αυτή, χωρίς να προσπαθείς να τον/την αλλάξεις. Όλοι οι άνθρωποι έχουμε τα τρωτά μας σημεία. Αυτό εξάλλου μας κάνει μοναδικούς. Το ζητούμενο είναι να βρούμε έναν κώδικα επικοινωνίας!
Δύο μοναδικοί άνθρωποι που ξέρουν (και μπορούν) να συνεννοηθούν και να πάνε μπροστά, είναι η αγάπη. Το ότι αγαπάς τον άλλο αποδεικνύεται με το να είσαι δίπλα του και να αντιμετωπίζετε μαζί την καθημερινότητα με τις ευκολίες και τις δυσκολίες της. Όλα τα άλλα είναι παραμύθια και απλά δεν υφίστανται στην πραγματική ζωή(ίσως μόνο στο σινεμά).
Να θυμάστε ότι δεν υπάρχουν αιώνια ευτυχισμένοι άνθρωποι αλλά άνθρωποι που η αγάπη τους μπορεί να αντέξει στο χρόνο και να νικήσει. Τότε μπορούμε να μιλάμε για αληθινή αγάπη!
