Γράφει η Στέλλα Γρηγοροπούλου
“Δεν ξέρω να είμαι δίπλα σου”
“Φοβάμαι να είμαι δίπλα σου”
Καλύτερα χρησιμοποίησε αυτές τις εκφράσεις και όχι το δεν μπορώ.
Δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν θέλω, ακόμα χειρότερα υπάρχει το δεν με ξέρω.
Υπάρχει δεν ξέρω τι θέλω και βαριέμαι να ασχοληθώ και να ψαχτώ κιόλας.
Και αν δεν θέλεις να προσπαθήσεις, αν δεν αξίζει για εσένα αρκετά τότε απλά δεν θέλεις. Και κανείς δεν έχει το δικαίωμα να σε βάλει με το ζόρι δίπλα σε κάποιον άνθρωπο. Εσύ επιλέγεις, εσύ παίρνεις αποφάσεις, εσύ κρατάς και εσύ διώχνεις.
Όμως γιατί είσαι εκεί; Γιατί πήγες εκεί;
Το θέμα είναι πόσο το θέλεις για να το κρατήσεις.
Ξέρεις; Καμιά φορά τα κάνουμε χάλια και εμείς οι ίδιοι νομίζοντας άλλα και κάνοντας άλλα.
Ξέρεις; Έτσι πληγώνουμε τους ανθρώπους δίπλα μας και μη μου πεις άθελα μας, γιατί το θελήσαμε.
Ξέρεις; Αν δεν ξέρεις τι είναι αυτό που ζητάς από τη ζωή σου, ψάξε να το βρεις. Κανείς δεν θα ασχοληθεί με το τι θέλεις αν εσύ ο ίδιος δεν μιλήσεις με την πάρτη σου. Αν εσύ ο ίδιος δεν ξέρεις τι θέλεις και τι αποζητάς από τον ίδιο σου τον εαυτό, από την ίδια σου τη ζωή.
Ξέρεις; Μάθε να βλέπεις, να ανοίγεις τα μάτια σου σε ότι σου έρχεται σε αυτή τη ζωή. Κάτι θα πάρεις, κάτι θα αφήσεις, κάτι θα μάθεις.
Ξέχνα τις φθηνές δικαιολογίες, πάνω από όλα στον ίδιο σου τον εαυτό και κάτσε μια φορά να τον αντιμετωπίσεις όπως του πρέπει. Μάθε τον από μέσα και βρες τι είναι εκείνο που ζητάει χωρίς να τον κοροϊδεύεις και μαζί με εκείνον και τους γύρω σου.
Δεν υπάρχει δεν μπορώ, υπάρχει δεν με ξέρω…