Γράφει ο Σπύρος Σταθάτος
Πολύ ωραία τα λόγια και οι εξηγήσεις, αλλά αν θες να αντιμετωπίζεις όλες τις πιθανές αντιδράσεις ενός ατόμου, μάθε να “ερμηνεύεις” τις σιωπές του.
Μια σιωπή, μπορεί να έχει πολλές “μεταφράσεις”. Μπορεί να σημαίνει, για παραδειγμα, απογοήτευση. Δεν έχεις όρεξη να μιλήσεις ή να συζητήσεις και θέλεις να έχεις λίγο χρόνο με τον εαυτό σου. Μέσα από την σιωπή προσπαθείς να ανασυνταχτείς, για να επανέλθεις δριμύτερος, όταν θα είσαι έτοιμος!
Η σιωπή επίσης μπορεί να είναι και ένας τρόπος αντίδρασης σε μια συμπεριφορά-προσβολή. Επιλέγεις δηλαδή να μην μιλήσεις, είτε γιατί ξέρεις ότι δεν θα βρεις το δίκιο σου, είτε γιατί ο χώρος και ο τόπος δεν σου το επιτρέπουν. Σε κάθε περίπτωση, αυτή σου η σιωπή περιέχει και το στοιχείο της ψυχραιμίας που είναι απαραίτητη για τη σωστή διαχείριση δύσκολων καταστάσεων.
Η σιωπή μπορεί να είναι και το αποτέλεσμα ρεαλιστικής αντιμετώπισης. Όταν έχεις προσπαθήσει πολύ για κάτι, αντί να χάνεις τα λόγια σου άδικα, συνειδητοποιείς ότι δεν μπορείς να κάνεις κάτι περισσότερο, το αποδέχεσαι και πας παρακάτω.
Η σιωπή όμως, μπορεί να υποδηλώνει και παραδοχή λάθους. Κάνεις δεν είναι τέλειος σε αυτή τη ζωή. Είναι προτιμότερο όμως να σιωπήσεις και να ζητήσεις συγγνώμη, όταν ξέρεις ότι φταις, πάρα να προσπαθήσεις με λόγια να κάνεις το άσπρο μαύρο.
Τέλος, η σιωπή μπορεί να είναι και ένας τρόπος αποδοκιμασίας σε κάτι που δεν συμφωνείς. Επιλέγεις να σωπάσεις συνειδητά, όταν θεωρείς ότι με αυτή σου τη στάση θα περάσεις ένα μήνυμα μη αποδοχής αυτού που σου προτείνουν. Η σιωπή εδώ αποτελεί ένα τρόπος διαμαρτυρίας σε κάτι που σε βρίσκει αντίθετο.
Όλες οι προαναφερθείσες σιωπές ουσιαστικά εκφράζουν κάποιο συναίσθημα ή αντίδραση. Είτε συμφωνείς είτε όχι, καλό θα ήταν να μπορείς να «διαβάζεις» τα μηνύματα πίσω από αυτές. Αποτελούν μια πολύ δυνατή, μη λεκτική, επικοινωνία και πρέπει τουλάχιστον να γίνονται σεβαστές από τους υπόλοιπους.
Η σιωπή, όπως και ο λόγος, είναι δικαίωμα.
Ας τη σεβαστούμε!
