Γράφει ο Κωνσταντίνος Καρύδης
Έτσι, γιατί έτσι γουστάρουμε. Χωρίς «γιατί», χωρίς «πρέπει». Επειδή μας γεμίζει, επειδή μας καίει και μας λυτρώνει. Επειδή δεν χρωστάμε σε κανέναν απολογίες για το πώς επιλέγουμε να ζήσουμε.
Η αγάπη δεν είναι για δειλούς. Δεν ψάχνει σωστές στιγμές, ούτε χωράει σε κουτάκια με ετικέτες «λογικό» και «φρόνιμο». Είναι φωτιά, τρέλα, επανάσταση. Έρχεται ακάλεστη, σου γκρεμίζει το πρόγραμμα και σου ψιθυρίζει: «Πάτα γκάζι ή φύγε».
Και τότε, το κάνεις. Γιατί μπορείς. Γιατί η ζωή δεν περιμένει. Γιατί οι στιγμές που δεν τολμάς γίνονται πληγές που σε τρώνε. Δε χρειάζεσαι άδεια για να αγαπήσεις, να διεκδικήσεις, να ζήσεις στο κόκκινο. Κι αν κάποιος σε ρωτήσει «γιατί;», η απάντηση είναι μία: «Γιατί έτσι. Γιατί εγώ».
Ο κόσμος γεμίζει από ανθρώπους που φοβούνται να ζήσουν. Φοβούνται την αγάπη που απαιτεί, που ξεβολεύει, που διεκδικεί. Μα δεν είμαστε γι’ αυτούς. Εμείς είμαστε για το τώρα. Για το απόλυτο. Για το «όλα ή τίποτα».
Η αγάπη δεν θέλει μέση λύση. Δεν είναι για εκείνους που μετράνε βήματα και μοιράζουν συναισθήματα με το σταγονόμετρο. Είναι για όσους έχουν κότσια να φωνάξουν «ναι» και να το εννοούν μέχρι το κόκαλο.
Έτσι λοιπόν. Γιατί το θέλουμε. Γιατί το μπορούμε. Και γιατί ό,τι αξίζει, το ζεις χωρίς δεύτερες σκέψεις.