Γράφει η Βάσω Θεοδωρίδου
Ποτέ δε φανταζόμουν ότι οι επιπόλαιες ερωτικές μας συνευρέσεις θα κατέληγαν σε μια τόσο υπέροχη σχέση.
Ήμασταν τόσο ανώριμοι κάποτε, δεν ξέραμε τι θέλουμε και γιατί, δεν ξέραμε πως είναι να δένεσαι με κάποιον και να αφήνεις τον εαυτό σου ελεύθερο να αισθανθεί ό,τι πραγματικά θέλει.
Υπερβολικοί σε κάθε αντίδραση μας χωρίς καν να προσπαθούμε να παραμερίσουμε τον εγωισμό μας. Πληγωμένοι από τις προηγούμενες μας εμπειρίες και γεμάτοι κόμπλεξ ξεσπούσαμε με το παραμικρό και μεταδίδαμε την ανασφάλεια μας και στους άλλους. Είτε το δείχναμε είτε όχι και οι δύο κουβαλούσαμε το παρελθόν μαζί μας και το αφήναμε να ελέγχει το παρόν και το μέλλον μας.
Μέχρι τη στιγμή που αποφασίσαμε να τα αφήσουμε όλα πίσω μας και να κάνουμε μια καινούρια αρχή στη ζωή μας, μια αρχή ο καθένας για τον εαυτό του και έπειτα και για τη μεταξύ μας σχέση.
Ξεκινήσαμε ξανά από το μηδέν και καταφέραμε μέσα σε δύο χρόνια να είμαστε καλύτεροι σαν άνθρωποι,να πραγματοποιήσουμε κάποια θέλω μας και εμείς να απολαμβάνουμε την εξέλιξη ο ένας του άλλου.
Μαζί καταφέραμε να ανέβουμε πιο ψηλά γιατί πάντα βοηθούσε ο ένας τον άλλον και τον στήριζε σε όλα.
Μαζί δημιουργήσαμε μια όμορφη και ήρεμη σχέση και έναν έρωτα ακόμα πιο παθιασμένο από αυτό που ήταν στην αρχή.
Σε αγαπάω, δε στο λέω συχνά αλλά το αισθάνομαι κάθε μέρα και πιο έντονα.
Σε θέλω, απόλυτα και συνέχεια.
Η ζωή μου μαζί σου είναι ένα υπέροχο ταξίδι που δε θέλω να τελειώσει ποτέ
Ποιος να το φανταζόταν!