Μην στριμώχνεσαι από εκεί που περισσεύεις..
Γράφει η Ιωάννα Ντρε
Μη στριμώχνεσαι κάπου που περισσεύεις. Αφού βλέπεις δε χωράς εκεί. Ακόμα και αν σου είναι δύσκολο γιατί έχεις δεθεί με κάποιον και τον αγαπάς.
Έτσι νιώθω κι εγώ για σένα σε θέλω και σε αγαπώ. Δε θέλω να σε χάσω ούτε εσένα ούτε όλα αυτά που ζω μαζί σου όμως τα ζω μόνο όταν μπορέσουμε και βρεθούμε γιατί το αφήνουμε στην τύχη. Πλέον δε το επιδιώκεις και δε σε νοιάζει πια να με δεις, δε με αναζητάς.
Τον πρώτο καιρό ενδιαφερόσουν για μένα, το έβλεπα και ας μην ήθελα να το παραδεχτώ. Μου έστελνες μηνύματα τι κάνω, πως περνάω και αν σε σκέφτομαι καθόλου όπως με σκεφτόσουν κι εσύ. Παρόλο που δε δεχόμουν πάντα μου πρότεινες να βρεθούμε έστω για να με δεις, μονάχα για ένα φιλί μου, σου αρκούσε. Δε ζήταγες κάτι παραπάνω. Σου έφτανε και ας ήταν το ελάχιστο που μπορούσα να σου προσφέρω.
Τώρα τι έχει αλλάξει; Γιατί έχεις αλλάξει; Και μη μου πεις ότι όλα είναι τα ίδια γιατί δε θα σε πιστέψω. Παραδέξου το και τα λόγια σου να ταιριάζουν με τις πράξεις σου όχι να έρχονται σε αντίφαση. Γιατί ενώ λες θέλεις να με δεις δε το βλέπω στις πράξεις σου. Εγώ ξέρω όποιος θέλει βρίσκει χρόνο όποιος δε θέλει βρίσκει δικαιολογίες και αυτό κάνεις. Ακόμα και χρόνος να μην υπάρχει όταν λαχταράς να δεις τον άλλο δημιουργείς λίγο και προλαβαίνεις. Όλα τα μπορεί κάποιος αρκεί να θέλει.
Δεν είσαι ξεκάθαρος να μου πεις καλά περάσαμε κοπέλα μου να ζήσουμε να τα θυμόμαστε αλλά ότι είχαμε τελείωσε. Ξηγημένα και ωραία. Έτσι κάνουν οι σωστοί άντρες. Δεν αφήνουν μια κοπέλα στην αναμονή, σαν καβάτζα για τις δύσκολες ώρες και για τις ώρες που σου περισσεύουν. Ούτε δεδομένη θα με βρίσκεις εδώ όποτε με θυμηθείς.
Αλλά τι να περιμένω πλέον, εσύ μπορεί να μην έχεις τα κότσια να μου το πεις ποτέ και απλά να με έχεις στο περίμενε, εγώ από μόνη μου πρέπει να το πάρω απόφαση και να μη προσπαθώ να σε δικαιολογώ και να συνειδητοποιήσω ότι είμαι ένα παρελθόν για σένα για να μπορέσω να συνεχίσω τη ζωή μου.