Ήρθες και με μεταμόρφωσες..
Γράφει η Μαρίνα Κρητικου
Το νούμερο 13 ποτέ δεν ήταν κάτι γρουσούζικο για εμένα, αδιάφορο θα έλεγα μέχρι τουλάχιστον πριν 16 χρόνια. Ήμουν ακόμα στο 2ο έτος των σπουδών μου όταν σε γνώρισα και μπήκες για τα καλά στη ζωή μου. Μόλις 19 χρονών χωρίς πολλές ερωτικές εμπειρίες. Πάντα συνεσταλμένο και κλειστό παιδί με έλεγαν και το άκουγα τόσο πολύ, που και η ίδια το είχα πιστέψει.
Ήθελα το χρόνο μου πάντα με τους ανθρώπους για να μπορώ να τους ανοιχτώ και να τους εμπιστευτώ. Σε κάποιους στην αρχή φάνταζα (ή μπορεί και να φαντάζω ακόμα), σχεδόν απρόσιτη με την πρώτη γνωριμία. Απόμακρη και λιγομίλητη, παίρνω τον χρόνο μου για να σχηματίσω μια γνώμη για τους ανθρώπους με τους οποίους σχετίζομαι και να αποφασίσω αν θέλω ή όχι να τους βάλω στη ζωή μου. Κατά έναν περίεργο όμως λόγο με εσένα δεν συνέβη αυτό. Ίσως γιατί είχες μπει πολύ διακριτικά και πολύ σταδιακά στη ζωή μου.
Πριν έρθουμε πιο κοντά και καταλήξουμε σε μια κοινή πορεία, είχαμε κάπως γνωριστεί και δει κάποια στοιχεία ο ένας στο πρόσωπο του άλλου. Και να λοιπόν που ένα Σάββατο πριν 16 χρόνια, ξημερώματα 13 του μήνα, με προσέγγισες τόσο γλυκά, τρυφερά και αθώα που ένιωσα ότι μπορώ να σε εμπιστευθώ και να αφεθώ. Ευτυχώς δεν έπεσα έξω! Κάθε μέρα που περνούσε δενόμασταν και περισσότερο χωρίς αυτό όμως να γίνεται πιεστικό. Με κοιτούσες βαθιά στα μάτια με ένα βλέμμα που ισοδυναμούσε με χίλιες λέξεις και όταν με έκλεινες στην αγκαλιά σου, βίωνα την αίσθηση της ασφάλειας! Μια αίσθηση μοναδική και ανεπανάληπτη! Λίγο καιρό μετά, έγινες ο πρώτος ερωτικός μου σύντροφος και εγώ έζησα την πρώτη φορά πολύ φροντιστικά.
Τα χρόνια πέρασαν και μαζί τους ήρθαν και διάφορες δυσκολίες, οι οποίες άλλες μας ένωσαν και άλλες μας χώρισαν. Αυτός ο ευτυχώς προσωρινός χωρισμός, μας δίδαξε πώς να είμαστε σε μια σχέση με συντροφικότητα και αυτονομία ταυτόχρονα. Μεγάλος στόχος κάθε ζευγαριού, τον οποίο κερδίζουμε και ίσως χάνουμε κάθε μέρα.
Πόσο δύσκολες μοιάζουν κάποιες φορές οι ισορροπίες, ειδικά αν αλλάζει η δυναμική της οικογένειας με τον ερχομό νέων μελών με αυξημένες ανάγκες. Μετά από 16 χρόνια σε κοιτάω και νιώθω την ίδια μαγεία της πρώτης φοράς! Χάνομαι στην αγκαλιά σου και νιώθω απέραντη ευλογία. Μαζί σου μεγάλωσα, ωρίμασα και μεταμορφώθηκα! Σε ευχαριστώ και εύχομαι τα χρόνια που θα έρθουν να είναι εξίσου όμορφα!