Θαύμα είναι η ζωή που εσύ διεκδικείς να ζήσεις!

Γράφει η Βίκυ Πλευρίτη

Σου έχει τύχει, να δοξάζεις το Θεό για όλα όσα σου δίνει;
Να χαίρεσαι που ζεις, να νιώθεις περήφανος για ότι είσαι άνθρωπος. Να τιμάς τη λέξη άνθρωπος και τους άλλους να μην κρίνεις;
Να νιώθεις την ψυχή σου γεμάτη; Να σου φαίνονται οι πληγές του παρελθόντος σαν ταινία που είχες παρακολουθήσει πριν καιρό, αλλά ελάχιστες πικρές να είναι οι θύμησες τώρα πια, όμως να μην ξεχνάς πως τότε σε είχε συγκλονίσει;
Σου έχει τύχει η καρδιά σου να ευγνωμονεί για τα όμορφα που ζεις, και να έρχεται σαν σβηστήρας να σβήσει τις μουντζαλιές που κάποτε μαύρισαν σελίδες τις ζωής σου;
Άνθρωποι, φίλοι, κουμπάροι, ο σύντροφός σου να στέκουν στο πλάι σου να σε νοιάζονται να πέφτουν στην αγκαλιά σου και να νιώθετε παιδιά;
Μέρες καθημερινές, μέρες σημαντικές να σπέρνονται χαμόγελα και να ανθίζουν τη ζωή σου; Μοσχοβολιές από καθάρια βλέμματα και σώματά να σε έλκουν και να σε τραβούν κοντά τους;
Ανθρώπους σπάνιους να συναντάς ύστερα από χρόνια, να τους κρατάς το χέρι και να μην θες να το αφήσεις, μα σαν το αποχωρίζεσαι, το δέρμα σου και η καρδιά σου να έχει ζεστάνει;
Σου έχει τύχει τα προβλήματα σου τα καθημερινά να μην σου φαίνονται άλυτα, και να είσαι πεπεισμένος πως θα τα καταφέρεις; Εκεί κάπου αγχώνεσαι και αναφωνείς και μέσα σου συλλογίζεσαι «Αχ Θεέ μου δόξα σοι, κάνε να κρατήσει τούτη η ευτυχία! Μα σα ξανάρθουν μπόρες πιο δυνατές να’ χω τη δύναμη, το μυαλό και τη σύνεση να τις αντιμετωπίσω!
Η ζωή κύκλους κάνει, το μόνο που θέλει από σένα είναι να προσπαθείς και να πιστεύεις! Στο όνειρο, στην ελπίδα και πως θα τα καταφέρεις!
Αν δε σου έχει τύχει, πίστεψε το! Και το θαύμα θα γίνει!
Δεν πίστευα σε θαύματα και το δήλωνα! Μα τώρα πια πιστεύω! Θαύμα είναι η ζωή που εσύ διεκδικείς να ζήσεις! Θαύμα είναι ότι ήρθες στη ζωή, που είσαι άνθρωπος και μπορείς να νιώθεις!