Για όλα φταίει η άνοιξη· και τα μάτια της
Γράφει ο Τάσος Ζαννής
«Ήταν πάντα έτσι εδώ;», τον ρωτάει, μυρίζοντας την άνοιξη γύρω της.
Εκείνος θυμόταν μουσικές απ’ τα μπαλκόνια, ρομαντικές συζητήσεις φιλοσοφικού χαρακτήρα, ανθρώπους παθιασμένους, εμπνευσμένους από την ποίηση και τη ζωή, πληθωρικοί στη νιότη τους, ευτυχισμένοι, ερωτευμένοι σε όνειρα δοσμένοι, με μια καρδιά φλογερή γεμάτη όρεξη για ατελείωτα ταξίδια χωρίς να βρουν στεριά.
«Ήταν πάντα έτσι εδώ, αλλά τώρα είσαι κι εσύ και με κάθε βεβαιότητα δεν έχει υπάρξει πιο σωστή εποχή από αυτή για την πιο γλυκιά απόδραση μαζί», της απαντάει, μυρίζοντας την άνοιξη μέσα της.
[ ιστορίες που ίσως έχουν συμβεί ]