Κυνήγα την ζωή σου και μη τη χαραμίζεις..
Γράφει η Ειρήνη Σταυρακάκη
Πόσες φορές πέρασες απαρατήρητος μέσα στο πλήθος; Πόσες φόρες χάθηκες μέσα στον κόσμο αναζητώντας καταφύγιο σε ψεύτικες φιλίες, αταίριαστα ιδανικά και ανειλικρινείς υποσχέσεις; Μην μπεις στον κόπο να μετρήσεις. Είναι ατελείωτες, ξεπερνούν τον αριθμό των δακτύλων σου και προσανατολίζονται με πορεία στο άπειρο.
Δεν σου κάνει καρδιά να πατήσεις στη γη. Νιώθεις αταίριαστος, διαφορετικός απ’ τους άλλους. Μα γιατί; Τι έκανες λάθος; Όλα από τότε που ήρθες στο φως ήταν προκαθορισμένα. Ήξερες πως κάποια στιγμή θα έχεις σπίτι, οικογένεια, φίλους, δουλειά. Τι άλλαξε; Μήπως δεν υπολόγισες κάτι σωστά;
Ούτε κι εσύ ξέρεις… Έχεις αυτά που επιθυμεί κάθε άνθρωπος σε κάθε γωνιά της γης. Όλα έτοιμα, περιποιημένα, στο πιάτο… Τι σου συμβαίνει; Νομίζω πως ξέρω γιατί φοβάσαι να μιλήσεις. Είναι κάποια πράγματα καταχωνιασμένα μέσα μας που δεν μπορούν να ειπωθούν. Το ξέρεις και το ξέρω. Πάντα αναζητάς το ιδανικό και κάθε φορά το αγγίζεις: χρήματα, δόξα, αγάπη. Πέρασες από κάθε παλιό σου λημέρι, ήπιες πανάκριβα ποτά με φίλους και εραστές. Γύρισες μέρη που ούτε που φανταζόσουν πως κάποια στιγμή θα ταξιδέψεις .
Όμως, να… Είναι κάτι που λείπει, κάτι που σκέφτεσαι μόλις ξαπλώσεις στο πουπουλένιο κρεβάτι, πλάι στην αγαπημένη σου. Μια μαύρη τρύπα που ανακατεύει το στομάχι και το μυαλό σου, ένα κενό που δεν μπορεί να καλύψει η γεμάτη σου μέρα μέσα στον κόσμο. Θα μιλήσεις ή να το πω;
Ένα βράδυ ξύπνησες γύρω στις τρεις, έντρομος, λουσμένος με κρύο ιδρώτα και κατακόκκινα μάτια. Ήταν ο εφιάλτης που έβλεπες σαν ήσουν παιδί. Ένας λύκος που σε κυνηγάει σε ένα δάσος γεμάτο πεύκα μέσα στην άγρια νύχτα. Σε παίρνει από πίσω, ώσπου να νιώσεις την καυτή του ανάσα, που διψάει για αίμα, πίσω στην πλάτη σου. Έρχεται η ώρα που ζαλίζεσαι, σκοντάφτεις και πέφτεις. Δεν έχει μετά, εκεί θα ξυπνήσεις…
Τι είναι λοιπόν; Φταίει ο λύκος για τον φόβο σου; Ξέρεις πολύ καλά πως στον τόπο σου δεν έχει λύκους, μα ούτε και δάση. Ζεις στον κόσμο του τσιμέντου και της πολυκατοικίας… Στοιχειώνεις το νου σου με γρίφους. Αινίγματα που μόνο εσύ μπορείς να τα λύσεις. Εμένα δεν με χρειάζεσαι, έχεις κάτι παραπάνω σε σένα που σε κάνει μοναδικό. Γίνε λύκος και φώτισε το σκοτεινό σου δάσος. Μην ψάχνεις σκόρπιες αιτίες, άσκοπα λόγια. Απλά γίνε ο κυνηγός της ζωής σου…