Σκλήρυνση χάρηκα, Ίριδα

Γεια σου σκλήρυνση, χάρηκα.

Το όνομά μου είναι Ίριδα.
Εσύ δεν είμαι σίγουρη πως θα χαρείς που μπήκες στο κεφάλι και στο σώμα μου μα δεν ευθύνομαι εγώ γι’ αυτό, ας πρόσεχες.
Όπως όλες οι σχέσεις μίσους και πάθους ξεκινούν, έτσι και η δικιά μας ξεκίνησε μια ημέρα μόνο που μέσα της κρύβει και από τις δυο πλευρές, παθιασμένο μίσος. Αμοιβαία τα αισθήματα βλέπεις.
Ξέρω πως θα είσαι σκληρή μαζί μου μα εγώ θα γίνομαι σκληρότερη ημέρα με την ημέρα και όσο πιο πολύ σε μαθαίνω τόσο πιο πολύ θα πεισμώνω.
Ξέρω πως δεν θα με αφήνεις να τρέχω όπως παλιά μα εγώ θα προσπαθώ, πως θα κουράζομαι εύκολα μα δεν θα το βάζω κάτω, πως δεν θα με αφήνεις να βλέπω τέλεια μα έχω και χέρια που νιώθουν και πως αν δεν νιώθουν γιατί είναι μουδιασμένα εγώ θα τα κάνω να νιώσουν έστω και λίγο.
Ξέρω πως θα θυμώνω εύκολα, πως δεν θα τα θυμάμαι όλα, πως δεν θα μπορώ να στέκομαι γερά στα πόδια μου από τις απανωτές ζαλάδες, πως θα μου πέφτει συχνά το ποτήρι από το χέρι γιατί δεν θα έχω δύναμη να το κρατήσω μα εγώ θα το διακωμωδώ και θα αγοράζω καινούργια γιατί θα λέω πω ήταν παλιά και τα βαρέθηκα.
Και όταν θα μπαίνεις στο μυαλό μου και θα προσπαθείς να του παίξεις τα παιχνίδια σου εγώ θα σε διαγράφω ακούγοντας μουσική τόσο εκκωφαντική που να μην υπάρχεις πια.
Μα ξέρεις.
Δεν υπάρχεις, προσπαθείς πολύ για να φανείς αλλά πάντα βγαίνω από πάνω σου και σε σβήνω.
Για το τέλος θα σου πω ένα μεγάλο ευχαριστώ που με έκανες να νιώθω ξεχωριστή και που κατάλαβα πόσο πεισματάρα είμαι, που μπορώ να εκτιμώ λίγο παραπάνω τις ίδιες ημέρες βγαίνοντας από το νοσοκομείο, που μπορώ να με φροντίζω χωρίς να σκέφτομαι πως θα με πουν εγωίστρια, που μου έμαθες πως πάνω σε τούτο τον κόσμο υπάρχω και εγώ και έχω ανάγκη από αγάπη.
Σε ευχαριστώ σκλήρυνση για όσα μου έμαθες και για όσα θα μου μάθεις ακόμα.
Θέλεις δεν θέλεις, θα με δεχτείς όπως είμαι!
Τα φιλιά μου
Ίριδα

Το κείμενο έχει γραφτεί από πραγματικό πρόσωπο και γεγονότα άλλα με άλλο όνομα. Ήθελε να κρατήσει κρυφή την ταυτότητά του.