Εγώ θα αγαπώ για δύο, εσύ απλά μάθε να το νιώθεις.

Γράφει η Αμάντα Παναγιώτου

Έμαθα να υποστηρίζω πολύ τα θέλω μου και ας είναι λάθος,  ενάντια σε όλους και σε όλα.
Δε γνωρίζω τι σημαίνει πρέπει, ίσως κάποια στιγμή αναγκαστώ να μάθω, όπως και να έχει μέχρι στιγμής λειτουργώ με τα θέλω.
Ότι φωνάζει μέσα μου θα το κάνω πράξη και θα υποστώ ο,τι σημαίνει αυτό.
Και εσύ αγάπη μου είσαι το μεγαλύτερο μου θέλω.
Το μεγαλύτερο λάθος μου ξανά και ξανά.
Ας πνίγομαι ας είναι θηλια στο λαιμό μου όλο αυτό εγώ θα το κυνηγάω, μέχρι να μου κοπεί η ανάσα θα σε ακολουθώ.
Οι άλλοι; Τι ξέρουν οι άλλοι; Τι να μου πει ο κόσμος; Κάνεις δε ξέρει και δε θα μάθει ποτέ.
Δε θα καταλάβουν προσπάθησα πολύ,  καμια λέξη, καμία έννοια δε μπορεί να κάνει κατανοητό αυτό που μου τρώει τα σωθικά.
Εσύ είσαι αυτό με σώμα και ψυχή και πλέον η δική μου ζωή.
Λατρεύω σε εσένα τα πάντα, το χαμόγελο σου, τα μάτια σου, τη φωνή σου.
Με ηρεμεί η φωνή σου, με νανουριζει και εγώ βυθιζομαι στο πιο γλυκό ύπνο.
Να σου πω κάτι; Δε με νοιάζει αν θα ξυπνήσω, ας αποκοιμηθω για πάντα εκεί αρκεί να σε ακούσω για τελευταία φορά.
Αρνούμαι να φύγω, να ξεχάσω, να προχωρήσω.
Δεν ενόχλησα ποτέ κανέναν, ούτε καν εσένα.
Μόνη μου, όλα μόνη μου, για εμένα και για εσένα.
Εγώ θα αγαπώ για δύο, εσύ απλά μάθε να το νιώθεις.
Θα εκπλαγείς όταν δεις τι είμαι ικανή να κάνω.
Μείνε απέναντι και κοίτα πως είναι να ζεις για έναν.