Έρχεται η στιγμή, που δεν σε νοιάζει ο προορισμός παρά μόνο η ελευθερία.

Γράφει η Ειρήνη Αγγελίδη

Και έρχεται η στιγμή που μπαίνεις ξανά στο πλοίο, στο αεροπλάνο, στο τρένο και ξαφνικά όλα σβήνονται δια μαγείας.
Σειρά έχουν νέες περιπέτειες, νέες γνωριμίες, νέα τοπία. Πλέον η καρδιά και το μυαλό κοιτάζουν μόνο στο άπειρο.
Στο άγνωστο. Δεν σε νοιάζει ο προορισμός παρά μόνο η ελευθερία. Κλείνεις τα μάτια και βάζεις το αγαπημένο σου κομμάτι και καθώς το αεροπλάνο απογειώνεται παίρνεις μια βαθιά ανάσα.

Η καρδιά σου χτυπάει απο αγωνία. Αυτό το συναίσθημα θα έπρεπε να ήταν γνώριμο, όχι ξεχασμένο και σκονισμένο στην άκρη.

Και σαν φτάνεις εκεί που θες να πας όλος ο κόσμος φαντάζει ένα όνειρο που δεν θες να ξυπνήσεις.

Γνωρίζεις, αγκαλιάζεσαι, φιλιέσαι χωρίς δισταγμό, ζεις την κάθε στιγμή χωρίς φόβο. Αγανάκτησες πια να κρατάς απόσταση. Ήρθε η ώρα να ζήσεις ξανά. Με πάθος, αληθινά μα πάνω απο όλα ελεύθερα.

«Στις καλύτερες μέρες που θα ‘ρθουν.»