Δεν φεύγω από εσένα. Φεύγω για εμένα.
Γράφει The Y Factor.
Έμεινα αρκετά, είδα πολλά, άκουσα περισσότερα και μίλησα υπερβολικά πολύ. Δεν έχει σημασία τί πιστεύω και τί όχι. Δεν έχει σημασία τί είπες και τί άφησες απέξω. Και τί αφήνεις ακόμα ανείπωτο. Κουράζομαι να μαντεύω, να υποθέτω και να προσπαθώ να διαβάσω ανάμεσα στις λέξεις. Χαζός δεν είμαι και λίγα βλέπω και πολλά καταλαβαίνω αλλά μερικές φορές χρειάζομαι να ΜΗΝ το κάνω. Απλά, ξεκάθαρα πραγματάκια. Λίγα και σταράτα. Αν δεν μπορείς να ανταποκριθείς σε αυτό, δεν θα σε βάλω στη διαδικασία εγώ και σίγουρα θα αρνηθώ πεισματικά να σου τα βγάλω. Με ξέρεις καλά. Θα έπρεπε να το περιμένεις. Δεν θα παρακαλέσω να με αφήσεις να είμαι εκεί για σένα και να σε βοηθήσω. Και για αυτό πρέπει να φύγω από ‘δώ..
Είσαι αυτή που είσαι και είμαι αυτός που είμαι. Ο χαρακτήρας μας είναι κάτι που μπορούμε να αποδεχτούμε όχι να αλλάξουμε, και είμαστε και οι δύο αρκετά μεγάλοι για να το ξέρουμε καλά. Μπορούμε για λίγο χρονικό διάστημα να προσαρμόσουμε συμπεριφορές και αντιδράσεις, στο τέλος όμως οι «αλήθειες» μας θα βγούνε στην επιφάνεια. Όπως όλοι οι άνθρωποι, θα προσπαθήσουμε να ελέγξουμε το περιβάλλον μας με το να οριοθετήσουμε αυτή τη σχέση δεδομένα του καθενός. Σου το λέω λοιπόν, δεν είναι ούτε διαγωνισμός ούτε αγώνας δρόμου. Δεν υπάρχει νικητής σε αυτό. Δε χρειάζεται και δε θέλω να υπάρξει. Δεν έχω ούτε τη διάθεση ούτε το χρόνο για να μπω σε ένα τέτοιο παιχνίδι. Και για αυτό πρέπει να φύγω από ‘δώ..
Απωθημένο φυγείν αδύνατο. Και θα έπρεπε να είχε ήδη φύγει αφού εκπληρώθηκε. Και από τους δύο. Το θέλαμε, το νιώσαμε, παρουσιάστηκε η ευκαιρία, it happened. Τί παραπάνω θέλεις; Δεν καταλαβαίνεις; Πρέπει να ακούσεις τα λόγια; Θα έπρεπε να είχες καταλάβει.. Είσαι αρκετά έξυπνη και με ξέρεις αρκετά καλά για να βγάλεις το ασφαλές συμπέρασμα. Αν το κάνεις επειδή ξέρεις ότι δεν θέλω να μιλήσω, πατάς σε ευαίσθητες χορδές και τίποτα καλό δε θα βγει από αυτό. Όλα καταλήγουνε σε σένα. Εσύ κάνεις παιχνίδι. Εσύ κρατάς το μαχαίρι και το καρπούζι. Δικό σου είναι το θέμα. Αντιμετώπισέ το και κάνε αυτό που πρέπει. Ή που νιώθεις. Ό,τι σου ταιριάζει και ό,τι θεωρείς πιο σωστό. Δεν δείχνεις όμως καμία διάθεση να το κάνεις. Εσύ μπορεί να το ξεκίνησες και να το συντηρείς, εγώ όμως θα το τελειώσω. Και για αυτό πρέπει να φύγω από ‘δώ..
Όλα είναι σχετικά και θέμα προοπτικής και ορισμού. Εσένα μπορεί να μην σου φαίνεται σημαντικό και άξιο λόγου. Να μην θεωρείς ότι κάνεις κάτι κακό και σπουδαίο. Και ήταν λάθος μου μεγάλο να αφήσω να εννοηθεί ότι ούτε εγώ το βλέπω έτσι. Είναι ένα λάθος που προσωπικά θα το διορθώσω. Από εκεί και πέρα από εσένα εξαρτάται το τί θα κάνεις. Τη θέση τη δική μου θα την καταστήσω σαφή, δε θα αφήσω παραθυράκια και ανοιχτές πόρτες, δε θα αφήσω περιθώρια. Πάντα άφηνα τις πράξεις μου να μιλάνε για μένα, έλεγα λίγα και περίμενα και είχα την απαίτηση να γίνει αντιληπτό. Δεν έκανα τίποτα λιγότερο και τίποτα περισσότερο από το να αφεθώ. Αν θες το κάτι παραπάνω ή κάτι το διαφορετικό, ΠΕΣ ΤΟ! Μην μου λες όμως ότι είναι φυσιολογικό και συνηθισμένο και δεν βλέπεις κάτι κακό σε αυτό. Αν όμως επιμένεις σε αυτή τη στάση.. Και για αυτό πρέπει να φύγω από ‘δώ..
Κάποια πράγματα είναι αυτονόητα και κάποια επιβάλλεται να εξηγούνται. Δεν υπάρχουν δεδομένα και στεγανά. Δεν μπορείς να χτίσεις πάνω σε υπονοούμενες βάσεις. Δεν ξέρω καν αν θέλεις να χτίσεις! Υπάρχει μια αντίφαση σε αυτά που λες και αυτά που κάνεις. Την βλέπω και επιλέγω να μην ασχοληθώ, να μην την θίξω. Δεν βρίσκω το λόγο να το κάνω. Νιώθω ότι διακριτικά με προκαλείς, με προκαλείς να πω εγώ αυτά που εσύ δεν θες. Γνωρίζεις ότι το καταλαβαίνω, γνωρίζεις ότι το διακρίνω και απλά περιμένεις. Όχι, δεν είσαι καλύτερη από εμένα σε αυτό το παιχνίδι. Και επιλέγω να μην το παίξω. Και για αυτό πρέπει να φύγω από ‘δώ..
Δεν άλλαξα. Απλά βαρέθηκα να προσποιούμαι ότι όλα είναι καλά.
LoveLetters