Γράφει η Ελένη Σάββα
“Την άνοιξη αν δεν την βρεις, την φτιάχνεις” έγραψε ο Ελύτης…
Κι εγώ συμφωνώ. Συμφωνώ τόσο πολύ που τον αγάπησα αυτό τον στίχο! Κάποτε η άνοιξη αργεί να έρθει. Κάποτε μοιάζει σαν να δεν θα ‘ρθει ποτέ. Κάποτε, χάνουμε τη πίστη μας κι η άνοιξη δεν αχνοφαίνεται πουθενά. Εμείς κοιτάμε γύρω μας, κι η άνοιξη πουθενά! Ούτε ένα λουλούδι, ούτε ήλιος, ούτε μέλισσα, ούτε μια πεταλούδα να πετά.
Και τότε η άνοιξη μας λείπει. Μας λείπει πιο πολύ από ποτέ. Την ψάχνουμε απεγνωσμένα μόλις καταλάβουμε πως δεν ήρθε, κι απελπιζόμαστε όλο και περισσότερο. Μας πιάνει ένας πανικός στην απουσία εκείνου του ήχου της μέλισσας.
Και ξεχνάμε! Ξεχνάμε πως την άνοιξη. Την άνοιξη την φτιάχνουμε εμείς! Τι ξαφνιάζεσαι; Δεν το ήξερες; Η άνοιξη θα δυσκολευτεί να έρθει αν δεν την φέρεις εσύ. Αν δεν ανοίξεις την αγκαλιά σου, πώς θα καταλάβει ότι είναι ευπρόσδεκτη; Αν δεν της έχεις εμπιστοσύνη, θα απομακρύνεται.
Εσύ την φτιάχνεις την άνοιξη. Εσύ! Εσύ με την αγάπη σου. Ναι, το ήξερες;
Γι’αυτό να αγαπάς. Και να μη περιμένεις την άνοιξη να έρθει! Κι αν βλέπεις πως τα λουλούδια δεν ανθίζουν, να ζωγραφίσεις εσύ δικά σου! Πολύχρωμα, πολλά, παντού. Και μέλισσες να πετάνε από το ένα στο άλλο ( να ζωγραφίσεις πολλές, να μπορούν να αυξηθούν τα λουλούδια ύστερα, για μια πιο όμορφη άνοιξη.)
Α, τον ήλιο μην ξεχάσεις. Είναι σημαντικός! Δεν λέω πως είναι πάντα αναγκαίος, μα κάνει τα πάντα πιο φωτεινά, πιο λαμπερά.
Πρόσθεσε ύστερα και πεταλούδες. Και βάλε χρώμα! Βάλε ό,τι χρώμα σ’αρέσει. Το αγαπημένο σου χρώμα να το βάλεις παντού… Να το βλέπεις και να χαίρεσαι! Να χαμογελάς.
Και μην ανησυχείς, μην αγχώνεσαι, δεν θα τα φτιάξεις όλα σε πέντε λεπτά. Δεν μπορείς, και δεν χρειάζεται κιόλας. Όλα θα γίνουν, σιγά- σιγά. Το πινέλο σου θα το βρέχεις και θα αλλάζεις χρώματα συχνά. Κάποτε θα ζωγραφίζεις κάτι που δεν θα σ’αρέσει και θα χρειαστεί να καλύψεις την κίνηση σου. Κι’ύστερα θα βλέπεις τον κόπο σου να αποδίδει με κάθε χρώμα και κάθε πινελιά. Θα την αγαπήσεις την άνοιξη που θα φτιάξεις.
Θα είναι δική σου και θα ‘ναι πολύτιμη, θα την εκτιμήσεις περισσότερο. Με τον κόπο σου θα καταλάβεις πόσο πολύτιμη είναι μια άνοιξη. Δεν έρχεται εύκολα, δεν φτιάχνεται πάντα εύκολα, μα όταν έρθει αξίζει να την ζήσεις.
Να την ζεις την άνοιξη! Να την αγαπάς! Να μυρίζεις τα λουλούδια και να κάθεσαι έξω στη φύση.
Και κυρίως, να χαμογελάς. Να μάθεις να φτιάχνεις το καθετί που θέλεις αλλά δεν βλέπεις στον ορίζοντα να έρχεται. Γιατί την ζωή σου, εσύ την φτιάχνεις. Και μην ακούς, η μοίρα μας δεν είναι γραμμένη, εμείς την γράφουμε. Εσύ να ζωγραφίζεις. Να ζωγραφίζεις συχνά ό,τι θέλεις με τα χρώματα που αγαπάς!