Γράφει η Λιάνα Ζαφειράτου
Το Σάββατο, έρχεται πάντα λίγο πριν το τέλος της εβδομάδας, πάντα πολλά υποσχόμενο. Είναι που το περιμένουμε πως και πως για να κάνουμε όλα αυτά που δεν μπορούμε όλη τη βδομάδα και τόσο αγαπάμε; Είναι που φοράει η νύχτα τα καλά της και μαζί με αυτή και εμείς για να διασκεδάσουμε στην πλανεύτρα νύχτα του; Ίσως όλα αυτά μαζί.
Εγώ το λατρεύω και ας δουλεύω τις περισσότερες φορές. Μ αρέσει η αύρα του, ο κόσμος είναι αλλιώς πιο ανάλαφρος ίσως και λίγο πιο χαμογελαστός παρά την κρίση. Το κακό είναι ότι περιμένουμε μόνο εκείνη την ημέρα για να χαμογελάσουμε, να χαρούμε και να κάνουμε πράγματα που θέλουμε.
Έχω αντίθετη άποψη. Πως το λέει το τραγούδι; Κάνε το χειμώνα καλοκαίρι, κάνε το μπαλκόνι σου νησί. Αυτό ακριβώς! Κάνε πράγματα που λατρεύεις και τις άλλες μέρες μπορείς! Ίσως όχι στην έκταση και το χρόνο που θα θέλαμε αλλά γίνεται!
Βάλε το χαμόγελο του Σαββάτου μια Δευτέρα! Έτσι σε πείσμα καιρών και ανθρώπων! Πιες εκείνο τον καφέ με μια φίλη την Τετάρτη και άσε τα ασιδέρωτα (εκεί θα είναι και την Πέμπτη)! Πάρε από το χέρι τον άνθρωπό σου, χάρισέ του το πιο όμορφο και αφοπλιστικό χαμόγελό σου και πήγαινε για ποτό μια Πέμπτη έτσι για την αλητεία. Έστω και αν αυτό είναι στο σαλόνι ή το μπαλκόνι του σπιτιού σας.
Βρες χρόνο σε όλες τις μέρες και βάλε λίγο Σάββατο μέσα. Άσε την μαγεία του να απλωθεί μέσα στην εβδομά σου και το Σάββατο πάρτο πάλι από την αρχή. Το πολυτιμότερο αγαθό που έχουμε είναι ο χρόνος μας μην τον σπαταλάς είναι κρίμα.
Φτιάξε χρόνο για σένα και αυτούς που αγαπάς κάθε μέρα! Χαμογέλα όσο μπορείς κάθε μέρα. Έχουν δίκιο που λένε ότι είναι μεταδοτικό. Κάνε το χρόνο και τις μέρες σου να αξίζουν τον κόπο γιατί η στιγμή που περνά δεν γυρίζει πίσω.
Άσε τις δικαιολογίες είμαι κουρασμένη, δεν έχω χρόνο, δεν… Όλα γίνονται αρκεί να θες και να πιστεύεις ότι αξίζει το κόπο!
Σήμερα είναι Δευτέρα, έλα χαμογέλα μου λίγο σαν να είναι Σάββατο…μπορείς…κοίτα χαμογελάω και εγώ μαζί σου…έλα…
