Γράφει η Σοφία Παπαηλιάδου
Μωρέ μήπως να ασχολούσασταν λίγο με τη ζωή σας;
Κι αφήστε τους άλλους να ζήσουν επιτέλους.
Γιατί, καλή η γκρίνια, αλλά μας έχετε πρήξει.
Σαν soundtrack που δεν σταματά ποτέ.
Όπου σταθείς κι όπου βρεθείς, έχετε να πείτε το δικό σας:
«Δεν είναι σωστό αυτό», «εγώ στη θέση σου…», «εγώ δεν θα το έκανα ποτέ».
Μπράβο σας, να σας δώσουμε μετάλλιο;
Ή μήπως να σας φτιάξουμε και βήμα να τα ανακοινώνετε δημόσια;
Η αλήθεια είναι απλή..
Δεν σας έφταιξε ο κόσμος.
Σας έφταιξε που δεν ζείτε τον δικό σας.
Σας έφταιξε που το μόνο που έχετε να πείτε για τη μέρα σας είναι τι έκανε ο άλλος.
Ξέρετε τι είναι πιο κουραστικό από την ίδια σας τη μιζέρια;
Η προσπάθειά σας να τη μοιράσετε σαν προσφορά.
«Πάρτε όλοι λίγη γρουσουζιά, είναι δωρεάν».
Λυπάμαι, δεν θα πάρω.
Ασχοληθείτε με το δικό σας πρόγραμμα: πιείτε καφέ, βγείτε βόλτα, ερωτευτείτε, γελάστε, κάντε ό,τι θέλετε.
Αρκεί να μην μας τραβάτε κι εμάς στον βάλτο σας.
Γιατί να σας πω και κάτι;
Ο κόσμος συνεχίζει να γυρίζει είτε το εγκρίνετε είτε όχι.
Οπότε, αντί να μας λέτε πώς να ζούμε, κάντε το δικό σας λίγο πιο ενδιαφέρον.
