Μονόπλευρος είναι ο έρωτας, όταν ο ένας ερωτεύεται κι ο άλλος εκμεταλλεύεται.
Γράφει ο Γιώργος Καραγεώργος
Το ομολογώ!
Υπήρξα πολλές φορές συνειδητά ανόητος.
Υπήρξα πολλές φορές, λιγότερο άντρας από όσο θα έπρεπε να είμαι.
Επέτρεψα πολλές φορές να συμβαίνουν καταστάσεις που με προσβάλαν και με μείωσαν σαν άνθρωπο.
Έκανα πίσω πολλές φορές σε πράγματα, που κανονικά θα έπρεπε να είμαι ανυποχώρητος.
Κατάπια πολλές φορές συμπεριφορές που ήταν επιεικώς πούστικες.
Είπα πολλά “δεν πειράζει” φωναχτά και χαμογελώντας ηλίθια, που μέσα μου με πείραζαν και με έκαιγαν.
Καταδέχτηκα πολλές φορές να παίζω το κρυφτό μαζί με τους δειλούς κι όμως το έκανα κι αυτό.
Έριξα πάρα πολλές φορές το χώμα τον εγωισμό μου και τον ποδοπάτησα.
Είδα τάχα ανθρώπους μου, να με βάζουν σε τρίτο – τέταρτο πλάνο και σώπασα ο ξεφτίλας…
Το ομολογώ, θεοποίησα διαβόλους και πίστεψα ψεύτες!
Ούτε που θυμάμαι πόσες φορές ξέπεσα μπροστά στα μάτια μου κι αντί να κάνω επανάσταση, γύριζα από την άλλη κι έκανα πως δεν το έβλεπα.
Περίμενα αμέτρητες φορές μια κάποια ανταπόδοση και πήρα πίσω χλευασμό κι ανάθεμα.
Έριξα πολλές φορές τον εαυτό μου κάτω, για να σηκώσω τους βολεμένους και κάθε που τους σήκωνα, μου καθόταν στον σβέρκο και δεν έβγαζα μιλιά.
Το ομολογώ σας λέω!
Ζήτησα αρκετές φορές αναίτιες συγνώμες, ενώ θα έπρεπε κανονικά, να ρίξω καντήλια με αιτίες.
Έδωσα πάρα πολλές φορές την μοναδική μου την κουβέρτα και κάθισα και κρύωνα ο μαλάκας, αλλά αντί για ευχαριστώ, μου ζήτησαν να τους δώσω ακόμη και το βρακί μου και το έδωσα κι αυτό.
Πρόσφερα πολλές φορές το λιγοστό φαΐ μου, για να χορτάσουν οι άλλοι κι αντί να μου πούνε ένα, “το εκτιμώ”, με είπανε κι αχάριστο.
Το ομολογώ, έκανα τόσα κι ακόμη περισσότερα εγκλήματα κατά του εγωισμού και του εαυτού μου!
Όχι γιατί δεν ήξερα τι μου γινότανε, όχι γιατί δεν έχω αξιοπρέπεια, όχι γιατί δεν είμαι άντρας, όχι γιατί είμαι βλάκας κι αφελής…
Αλλά γιατί αυτές είναι οι συνέπειες του έρωτα.
Γιατί τα είχα τα κότσια και πήγα και ερωτεύτηκα, αδιαφορώντας για το πόσο και πόσα θα μου κόστιζε.
Αυτές είναι η συνέπειες του έρωτα λοιπόν, όχι του ολοκλήρου, του άλλου, του μονόπλευρου, που ο ένας δυνατά ερωτεύεται κι ο άλλος δυνατά εκμεταλλεύεται.