Μην απογοητεύεσαι, κανείς δεν έχει κερδίσει όλες τις παρτίδες με τη μία.

Γράφει η Λιάνα

Και μην κατηγορείς τον εαυτό σου, αν μερικές φορές δεν τον αναγνωρίζεις. Μην τον πληγώνεις. Δεν πρέπει να ξεχνάς πως τόσο καιρό ζούσε ακροβατώντας και παλεύοντας, για να κρατήσει όση απ’ την αυθεντικότητα του μπορούσε. Φθίνουν τα κουράγια κι έχει κι αυτός την ανάγκη να ξεφύγει λίγο απ’ την πεπατημένη. Πρέπει να θυμώσει, να ξεσπάσει, για να μπορέσει να επιστρέψει ατόφιος.

Μη σου φαίνεται παράλογος ο φόβος που νιώθεις, κάθε φορά που ένα χέρι πλησιάζει να σε αγγίξει. Τόσο καιρό τα χάδια έκρυβαν αγκάθια και τα σημάδια, θες δε θες, θα σου θυμίζουν πόσο αναίτια και άδικα δημιουργήθηκαν. Θέλει δουλειά η εμπιστοσύνη.

Μην αναρωτιέσαι, γιατί δεν πιστεύεις στις λέξεις. Γιατί κάποια λόγια, ενώ στάζουν βάλσαμο στην καρδιά σου, δεν έχουν τη δύναμη να σε κάνουν να αφεθείς. Μη ξεχνάς, προδόθηκαν μέσα σου όλες οι αλήθειες, πατήθηκαν όλοι οι όρκοι και ανακάλυψες πως ο άνθρωπος είναι ικανός για όλα, μόνο και μόνο για να πάρει ο,τι είναι δυνατό από σένα.

Δώσε χρόνο στη ψυχή σου να γιατρευτεί. Και μην απορείς που στη μοναξιά σου βρίσκεις απάγκιο και προστασία. Είναι ευλογία να μπορείς να κάθεσαι με σένα κι ο νους σου να αδειάζει από καθετί αρνητικό. Μέσα απ’ αυτό θα βρεις το νέο σου εγώ. Πιο ισχυρό, πιο ανάλαφρο και πιο σπουδαγμένο.

Άσε τις μέρες να περνούν χαλαρά και ήρεμα. Μίλα με όσους με έναν δικό τους τρόπο, μπορούν να σου ξεκλέψουν ένα χαμόγελο. Αυτοί είναι που λίγο αργότερα, θα γεμίσουν τον καινούργιο σου κόσμο. Γιατί στα δύσκολα, στα νεύρα σου, στην αναποδιά σου, έμειναν βράχοι και ξέσπασες πάνω τους οργή και πίκρα.

Μη βιάζεσαι. Κάθε νέα αρχή για να γίνει, πρέπει πρώτα να έχεις ξεπληρώσει πλήρως το παρελθόν, να έχεις ξεσκονίσει καλά από πάνω σου τη σκόνη και να έχεις αποφασίσει πως θα κερδίσεις τη ζωή. Έρχονται τα καλύτερα. Το νιώθεις κάθε μέρα και από λίγο. Κι αν τώρα τρέμεις να δώσεις, ξέρεις καλά πως δεν αργεί η ώρα που θα ξανανοίξει η ψυχή σου.

Μέχρι τότε κράτα γερά. Και μη σε νοιάζει που όλα μοιάζουν βουνό. Κανείς δεν έχει κερδίσει όλες τις παρτίδες με τη μία. Ένα βήμα τη φορά, μέχρι να τελειώσει το τούνελ, μέχρι να φτάσεις στο φως, που πλέον φαντάζει να απέχει λίγα μέτρα..