Γράφει η Νατάσσα Σπύρου
Να βρίσκεις την δύναμη να φεύγεις. Να φεύγεις μακριά από λόγια ψεύτικα, από ανθρώπους ρηχούς. Επικρατεί το ρηχό στις μέρες μας. Είναι ο κανόνας και δυστυχώς λίγες οι εξαιρέσεις. Δεν θέλουν να νιώθουν οι άνθρωποι, δεν θέλουν να δίνουν. Αρέσκονται να μένουν στην επιφάνεια, που θάρρος για βουτιές στα βαθιά!
Βολεμένοι σε ψεύτικες ζωές, πίσω από βιτρίνες ψηφιακές μοστράρουν τις ζωές τους μέσα από μια εικονική πραγματικότητα. Βγες έξω στη ζωή βρε άνθρωπε. Ζήσε, γέλασε, αγάπησε, πόνεσε αν χρειαστεί γιατί και ο πόνος σου δίνει ζωή. Κρυμμένοι πίσω από κουμπιά πληκτρολογίου, κόβουν και ράβουν κουβέντες και συναισθήματα.
Η ζωή είναι εκεί έξω και μας περιμένει. Μια θάλασσα πότε αγριεμένη και πότε ήρεμη. Πότε ανηφόρα και πότε κατηφόρα. Αυτή είναι όμως και η ομορφιά της.
Να μάθουμε να φεύγουμε λοιπόν, να αγαπάμε τα ταξίδια του νου και να ονειρευόμαστε όπως κάναμε παιδιά. Να φεύγουμε από καταστάσεις μισοτελειωμένες που αποτελούν πλήγμα για την αξιοπρέπεια και την ηρεμία της ψυχής μας που είναι άλλωστε και η πιο σημαντική. Να αναζητάμε την επαφή, να κοιτάμε και να μας κοιτούν στα μάτια. Να ζητάμε αυτή την ανατριχίλα που προκαλεί στο κορμί το άγγιγμα το αληθινό. Δεν συγκρίνεται σου λέω..πίστεψέ με. Να λες πως το έζησες, και πως είσαι τυχερός, να χεις να το διηγείσαι με μια γλυκιά νοσταλγία στο βλέμμα.
Να βρεις τη δύναμη να κλείνεις πόρτες στην αμφιβολία και τα ψεύτικα διλήμματα. Ατελείς και αμαρτωλοί, άνθρωποι φθαρτοί μα με ψυχές γεμάτες αγάπη. Αυτούς να αναζητάς. Ούτε γεμάτα πορτοφόλια, ούτε υλικά αγαθά, ούτε κοινωνικά status. Σε μια εποχή υπερπροσφοράς μην αφήνεις τον εαυτό σου να γίνει ακόμα ένα «μεζεδάκι» στο μπουφέ από όπου μπορεί να σε αγγίξει ο καθένας.
Ζήτα το αληθινό, όχι το τέλειο. Να βουτάς στα βαθιά και να γουστάρεις. Να γουστάρεις τέρμα και να ψάχνεις το αμοιβαίο. Ο βυθός έχει την καλύτερη θέα, βρες κάποιον που να θέλει να εξερευνήσει τον δικό σου. Μη μένεις στην επιφάνεια όλα είναι εύκολα εκεί και ματαιόδοξα.
Να μάθουμε ακόμα και την μοναξιά να αγαπάμε εάν χρειαστεί. Μη με κοιτάς..δεν έχω να σου δώσω τίποτα άλλο εκτός από αγάπη. Αυτή να είναι η απάντηση σου φίλη μου απέναντι στην υποκρισία και το δήθεν αυτής της καλοβαλμένης κοινωνίας. Φόρα αλεξίσφαιρο απέναντι στο ψέμα και γύρισέ το πίσω στον αποστολέα του.
Μάθε να φεύγεις λοιπόν, να κλείνεις πόρτες και να πιστέψεις πως στην τελική δεν αξίζει να έχεις στη ζωή σου ανθρώπους που σε θέλουν κομπάρσο και όχι πρωταγωνιστή, και που δεν γουστάρουν τέρμα να υπάρχουν μέσα σ’ αυτήν.