Εγώ επέστρεψα, εσύ αργείς;
Γράφει ο Δημήτρης Ξυλούρης
Εγώ γύρισα. Αργείς;
Δεν έχω να σου πω λόγια, δεν έχω να σου δώσω υποσχέσεις. Δεν έχω να σου πω τίποτα, ούτε για το χθες, ούτε και για το αύριο.
Έχω ένα σήμερα, που το θέλω μαζί σου. Καλημέρες αξόδευτες και καληνύχτες μόνο δικές μας.
Έχω ένα “για πάντα” που δεν θέλω να σβήσει ποτέ. Μια αγάπη που δεν θα σου στερεί το χαμόγελο. Εκείνος ο ένας, που θα προλάβαινε την καρδιά σου πριν ραγίσει. Τα μάτια σου πριν βουρκώσουν.
Έχω ένα “τώρα” που θέλει να κρατήσει μια χαραμάδα ανοιχτή στην θεόκλειστη καρδιά σου. Κι αν δεν πρόλαβα να σε προστατεύσω όταν έπρεπε, κι αν δεν ήμουν εκεί όταν πονούσες, τώρα είμαι εδώ.
Είμαι εδώ για να σου ξαναμάθω πώς είναι να αγαπιέσαι. Να σου ξαναμάθω πώς είναι να στέκεται κάποιος στο πλάι σου. Πώς είναι να ταξιδεύεις σε προορισμούς μοναδικούς.
Πώς είναι να είναι κάποιος εκεί όχι από ανάγκη αλλά από επιλογή. Να είναι κάποιος στα σκοτάδια σου και να τα κάνει δικά του.
Γύρισα να σου ξαναμάθω, πώς είναι κάποιος να σ’αγαπά χωρίς προϋποθέσεις, “αν”, “γιατί” και “όταν”..