Γράφει η Δέσποινα Χατζάκη
Βρε πώς αλλάζουν οι καιροί!
Άνθρωποι που άλλοτε είχαν πρωταγωνιστική και καθοριστική θέση στη ζωή σου, τώρα σου είναι εντελώς αδιάφοροι. Άοσμοι, άγευστοι, αόρατοι.
Κοιτάς φωτογραφίες τους που άλλοτε ήταν μαγνήτης για το μυαλό και το σώμα σου, τώρα φαντάζουν ένα απλό χαρτί.
Ξενέρωμα. Άδειασμα συναισθημάτων. Απουσία από το μυαλό. Ούτε σκέψη ούτε καημός ούτε παρεξήγηση πια με αυτούς.
Κάποτε ήταν η πρώτη σου σκέψη το πρωί και η τελευταία το βράδυ. Τώρα είναι ανήμποροι να επηρεάσουν τη διάθεσή σου.
Μεγάλη υπόθεση το ξενέρωμα. Έρχεται μια αιτία, μια αφορμή, μια στιγμή που σπάει για πάντα τον πανίσχυρο δεσμό με κάποιους ανθρώπους. Στην αρχή σοκάρεσαι αλλά γρήγορα συνειδητοποιείς ότι τέτοια άτομα δεν ήταν ικανά να είναι στη ζωή σου. Γι’ αυτό φεύγουν. Και εσύ τελικά λυτρώνεσαι.
Το μυαλό γυρίζει τον σωστό διακόπτη τη σωστή στιγμή.
Απομυθοποιείς και απελευθερώνεσαι.