Μην γελιέσαι, κι η επόμενη ευκαιρία που θα δώσεις, χαμένη θα πάει..

Γράφει η Λία Ευαγγελίδου

Μάχη!
Μάχη μεταξύ λογικής και συναισθηματος, άνιση μάχη.
Ποιος άραγε δεν έχει βρεθεί σε δίλημμα να ακολουθήσει το μυαλό ή την καρδιά;
Φαντάζομαι πως όλοι.
Μια μάχη τόσο επίπονη.
Γιατί η λογική φωνάζει να φύγεις και η καρδιά να μένεις. Δύο φωνές μέσα στο μυαλό που σε τρελαίνουν.
Να φύγεις γιατί ξέρεις πως δεν θα αλλάξει κάτι, δεν τραβάει η ιστορία και κάπου παρακάτω ξέρεις και το τέλος όσο και να το αποφεύγεις με τόση μαεστρία. Κοροϊδεύεις τον εαυτό σου βέβαια, αλλά εκεί μπαίνει το ρημάδι το συναίσθημα και σου κάνει το μυαλό μπουρδελο. Γιατί αγαπάς κι ελπίζεις κάτι να αλλάξει.

Ακούς καμπανάκι και τη μία φωνή, αυτή της λογικής.
Άντεξες πολλά, πονάς που να πάρει η οργή. Δεν σου αξίζει κάτι τέτοιο, φύγε τώρα μήπως σωθείς κι επιτέλους δεις καθαρά οτι δεν τσουλαει η ιστορία. Δύο μάτια μόνιμα θλιμμένα. Όσο για τις στιγμές ευτυχίας που σου ταξανε, μετρημένες. Αυτό ονειρευτηκες για σένα; Αυτή την αγάπη θες; Φύγε να βρεις αυτό που αξίζεις.

Να και η φωνής της καρδιάς από την άλλη.
Αγαπάς τον άνθρωπο που στέκεται απέναντί σου και δεν μπορείς χωρίς την παρουσία του. Μα να, θα αλλάξει σου ορκίζεται, στο είπε άλλωστε και την τελευταία φορά που σε έκανε να κλάψεις.
Δεν μπορείς να φανταστείς τη ζωή σου δίχως την αίσθησή του. Αγαπάς με όλο σου το είναι. Αλλά δεν αγαπάς μόνο εσύ. Αγαπά κι εκείνος, ο άλλος άνθρωπος έστω κι αν στον δείχνει με τον πιο λάθος τρόπο..
Ε, και τα δάκρυα μέσα στο παιχνίδι είναι κι αυτά, μονολογείς και παραμυθιαζεσαι.
Θα αλλάξει…..
Και όσο η μάχη γιγάντωνεται μέσα στο μυαλό σου, με δύο φωνές να ουρλιάζουν για το ποια θα επικρατήσει, εσύ πέφτεις στα πατωματα, μια ψυχή κουρασμένη κι ένα σώμα εξαντλημένο.
Χάνεσαι ανάμεσα σε αμφιβολίες και αμφισβητήσεις, ανάμεσα σε αυτό που ξέρεις κι αυτό που νιώθεις.
Σκέφτεσαι να δώσεις άλλη μια ευκαιρία, μήπως γίνει το θαύμα.
Λογική-συναίσθημα 0-1
Δευτερη ευκαιρία όμως, για ποιον; Για εσένα ή για τον άλλο;
Οχι..
Η δεύτερη ευκαιρία είναι μόνο δική σου. Σε σένα την δίνεις.
Και δεν είναι ευκαιρία, αλλά ελπίδα. Δεύτερη ελπίδα στον εαυτό σου λοιπόν, μήπως αλλάξει κάτι ή ίσως για να επιβεβαιώθεις ότι δεν άξιζε να δοθεί αυτή η ευκαιρία, βάζοντας ένα ακόμα λιθαράκι στη φωνή της λογικής! Μήπως επικρατήσει και το ξενέρωμα κάνει τη δουλειά του, λιγοστευοντας έτσι τον πόνο.

Και την δίνεις την ευκαιρία, δίνοντας έτσι την δυνατότητα να γίνει το σκορ 1-1.
Μόνο που η ευκαιρία πήγε άπατη. Αλήθεια ποιος σου είπε ότι οι άνθρωποι αλλάζουν; Θέατρο παίζουν μέχρι να κερδίσουν τον στόχο τους.
Και μετά πέφτουν οι μάσκες γιατί φθείρονται κι αυτες ξέρεις, με το βάλε βγάλε.
Και ανυπομονεις να γίνει το πολυπόθητο 2-1 να κάνεις το γενναίο βήμα της λύτρωσης σου. Κουράστηκες να παλεύεις, να ελπίζεις.

Μία αφορμή ψάχνεις ακόμα να πειστείς για την αποφαση.
Μάντεψε τι σου χω…
Σύντομα θα γίνει η ανατροπή και το πολυπόθητο 2-1 θα γίνει.
Και ξερεις γιατί;
Γιατί η λογική σπάνια λαθευει κι έρχεται η στιγμή που κάθε συναίσθημα αγάπης σβήνει, όταν η θλίψη είναι το μόνο που σου προσφέρει ο άνθρωπος που αγαπας.