Γράφει ο Γιώργος Καραγεώργος
Πόσο βλάκες είστε;
Και φέρεστε στους ανθρώπους σας μωρέ, λες κι είναι κάτι δεδομένο και παντοτινό.
Και δεν σας περνάει ούτε λίγο από το μυαλό, ότι αύριο μπορεί και να μην τους έχετε.
Κι αφήνετε “χρέη” από σ΄ αγαπώ κι από σε νοιάζομαι, δίχως να σκέφτεστε ότι ίσως δεν θα σας δοθεί η ευκαιρία ξανά να “ξεχρεώσετε”.
Πόση πολύ βλακεία έχετε ρε ανόητοι;
Και νομίζετε πως οι σχέσεις είναι σαν τις δίαιτες, που πάντα ξεκινούν από Δευτέρα και μέχρι τότε ούτε γάτα ούτε ζημιά.
Που κρατάτε μούτρα και τα φτάνετε ως το πάτωμα, που βάζετε τον θύμο σας πάνω από τον άνθρωπο σας, που απαιτητέ λες και σας χρωστάνε, κι όταν δεν σας το δίνουμε, τους στήνετε στα πέντε μετρά και τους πυροβολείτε.
Που θέλετε ανταλλάγματα και πληρωμές, που βάζετε όρους και προϋποθέσεις, που δίνεται μονάχα εντολές λες κι είστε νταβατζήδες κι οι άλλοι είναι οι πόρνες σας.
Πόσο βλάκες είστε, πείτε μου;
Που πιστεύετε ότι μια αγκαλιά δεν είναι σημαντική και μια καλή κουβέντα δεν είναι απαραίτητη, σε όλους όσους είναι δίπλα σας.
Που νομίζεται ότι οι σιωπές τους δεν κρύβουνε κραυγές κι οι ματιές τους δεν έχουν προσδοκίες.
Που θεωρείτε ότι αυτονόητα, κάθε πρωί που θα ξυπνάτε θα είναι εκεί και κάθε βράδυ που κοιμάστε θα είναι στις θέσεις τους. λες κι είναι αντικείμενα.
Μα πόσο βλάκες είστε τελικά;
Όταν βάζετε το “εγώ” σας πιο πάνω από εκείνους που χάιδεψαν τα πιο μεγάλα λάθη σας και φίλιωσαν με όλους τους δαίμονες σας.
Όταν πληγώνετε αυτούς που μπροστά σας λύγισαν στους πιο φρικτούς σας πόνους κι έγιναν χέρι να πιαστείτε κι αγκαλιά παυσίπονη, όταν την χρειαστήκατε.
Όταν με θράσος ζητάτε την συχώρεση, χωρίς εσείς να συγχωρείτε ούτε για μια φορά.
Αλήθεια τώρα, πόσο τέρμα βλάκες είστε;
Που δεν καταλαβαίνετε ότι οι σχέσεις θέλουν προσπάθεια από δυο κι όχι από έναν που θα προσπαθεί πάντα για δυο.
Που ούτε για μια στιγμή δεν σκέφτεστε, πως το αύριο κι οι άνθρωποι δεν είναι δεδομένα! Κι όταν πετάξει το πουλί ηλίθιοι, γιατί δικαίως έχει αγανακτήσει, τότε είναι ήδη πολύ αργά και το δεδομένο γίνεται εύκολα ζητούμενο, κι ύστερα άντε να το βρείτε, σιγά να μην το βρείτε δηλαδή…