Τι φορτίο ασήκωτο που είναι η μονόπλευρη η αγάπη!

Γράφει ο Γιώργος Καραγεώργος

Θεέ μου, τι τυραννία αβάσταχτη και τι φορτίο ασήκωτο που είναι η μονόπλευρη η αγάπη!
Πόσο αφόρητα πονάει η μεγάλη πιθανότητα του όχι, όταν το ναι που προσδοκάς είναι ο μόνος λόγος για να μπορείς να παίρνεις τις ανάσες. Πόσο δειλό σε κάνει ο φόβος του διωγμού και της βέβαιης άρνησης από εκείνον που αν σε διώξει χάνεσαι.

Σ’ αγαπάω ακόμη, ήθελε να τις πει, μα δεν της το είπε.
Μου έχεις λείψει πολύ ήθελε να της πει, όμως σώπασε.
Είσαι η πιο όμορφη γυναίκα του κόσμου στα δικά μου μάτια, ήθελε να της πει, μα δάγκωσε την γλώσσα του πριν του ξεφύγουνε οι λέξεις του.
Όλα μου τα όνειρα με εσένα αρχίζουν και τελειώνουν, ήθελε να τις πει, αλλά της το είπε μονάχα από μέσα του.
Θέλω να με πάρεις μια αγκαλιά για να με σώσεις, ήθελε να της πει, όμως το βούλωσε.
Σε θέλω σαν τρελός, ήθελε να της πει, μα δεν της το είπε.
Καλημέρα ψυχή μου, της πληκτρολόγησε στο κινητό του με το που άνοιξε τα μάτια του, αλλά αντί για αποστολή, διαγραφή πάτησε.

Πώς να μιλήσεις σε κάποιον που δεν σηκώνει καν το βλέμμα του να σε κοιτάξει;
Πώς να τα ξεστομίσεις όλα αυτά σε κάποιον που ούτε ρωτάει τι κάνεις και τι αισθάνεσαι;
Πώς να φανερώσεις κάτι τόσο δυνατό σε κάποιον που δεν υπάρχεις πουθενά στο ορίζοντα του, σε κάποιον που σε έχει αφαιρέσει από τον χάρτη του, ποιος λόγος υπάρχει να του φανερωθείς;

Θα φας τα μούτρα σου.
Θα πληγωθείς.
Θα γίνει θρύψαλα η καρδιά σου από το δεδομένο του όχι, δεν θα το αντέξεις.
Δεν θα σε ακούσει, θα τον σοκάρεις για μια στιγμή κι ύστερα θα αδιαφορήσει!

Θεέ μου, τι τυραννία αβάσταχτη και τι φορτίο ασήκωτο που είναι η μονόπλευρη η αγάπη!
Τι κάρβουνο για την ψυχή και τι πόνος αφόρητος είναι η μονόπλευρη αγάπη!
Τι βασανιστήριο φρικτό και αποτρόπαιο, το να αγαπάς με κάθε κύτταρο σου, να επιθυμείς με όλη σου την δύναμη, να ποθείς σαν κολασμένος και να εισπράττεις αδιαφορία και κενό…